Πολύς λόγος γίνεται για την μεγάλη αποχή στις προχθεσινές εκλογές για το ευρωκοινοβούλιο.
Ο πολύς προκόπης , ανέφερε με έμφαση ότι είναι νεοδημοκράτες, αν και κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβαίνει, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είναι δυνατό να καταγραφεί και να (επι)μετρηθεί σε κάποιο κόμμα.
Η αλήθεια , σαφώς, είναι ότι είναι ψηφοφόροι όλων των κομμάτων, με εντονότερη την διάθεση ωχαδερφισμού , από όλους τους υπόλοιπους πολίτες της χώρας.
Κάποιοι από τους απέχοντες , τόνιζαν με έμφαση την απέχθειά τους για το υπάρχων πολιτικό σύστημα, κάποιοι άλλοι νεώτεροι ότι δεν τους ενδιαφέρει η πολιτική "έτσι που τα έχουν κάνει οι πολιτικοί" , και oι μεγαλύτερης ηλικίας , ότι "τιμωρούν τους πολιτικούς" για τις επιλογές τους.
Όλα έχουν μια βάση λογικής αλλά καμμία επιλογή αποχής δεν είναι σωστή.
Γιατί φανταστείτε πόσο έντονο πολιτικό μήνυμα θα καταγράφετε με άκυρο ή λευκό στο 45% - 47% όταν ο νικητής θα είχε λάβει λιγότερο ποσοστό;
Γιατί πως θα μπορούσε ο ΅πρωθυπουργός΅ να αρθρώσει κουβέντες για συνέχεια της αποτυχημένης πολιτικής του , χωρίς παρεκκλίσεις και να μην τον έπαιρναν με τα αυγά;
Πως θα μπορούσε η αντιπολίτευση να σημειώνει ότι ο στόχος της είναι η αυτοδυναμία και να είναι καταγεγραμμένη μειοψηφία στο σώμα των εκλεκτόρων;
Το σωστό είναι ότι η όποια επιλογή πρέπει να καταγράφεται στην κάλπη, γιατί εκεί προκύπτει η δυναμική της διάθεσης για ανατροπές, ή αναπροσαρμογές.
Με την συμμετοχή αλλάζουν τα πράγματα , κι όχι από την παραλία αραχτοί με το φραπέ ανά
χείρας.
Γιατί η αποχή είναι ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, είναι ανοχή στα όποια πολιτικά ελλείμματα της αντιπολίτευσης, είναι ανοχή σε πολιτικές που αποφασίζονται ερήμην μας, εντός και εκτός των τειχών της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου