Ο ΜΕΓΑΣ «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΗΣ» ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ. ΤΩΡΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙ ΤΟ Ι.Κ.Α.

Εκεί που τον ψάχναμε. Εκεί που λέγαμε «που χάθηκε αυτή η ψυχή;».
Να' τος και πάλι! Ακλόνητος. Αγέρωχος. Να μιλάει και πάλι για μεταρρυθμίσεις.
Ναι, θυμήθηκε τις μεταρρυθμίσεις. Θέλει λέει να συνεχίσει την ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Καταλαβαίνετε τι έχει να γίνει.
Τώρα, λέει, θέλει να μεταρρυθμίσει το ΙΚΑ και τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Θέλει να διαχωρίσει τον τομέα ασφάλισης του ΙΚΑ από τα προβλήματα του τομέα υγείας. Ο Θεός να βάλει το χέρι του, γιατί πέρα από την παροιμιώδη, πλέον, ανικανότητά τους, και το θράσος τους δεν έχει όρια.

- Γιατί, πρώτον, προϋποθέτει απύθμενο θράσος το να μιλάς για περιστολή της εισφοροδιαφυγής, όταν η κυβέρνηση σου χρέωσε τα ασφαλιστικά ταμεία επιπλέον 7,7 δις ευρώ μέσα σε πέντε χρόνια.

Όταν ο κάθε υπουργός Απασχόλησης της κυβέρνησης Καραμανλή έκανε και από μία χαριστική πράξη ρύθμισης οφειλών των μεγαλοοφειλετών προς τα ασφαλιστικά ταμεία, με αποτέλεσμα να εκτιναχθεί η εισφοροδιαφυγή από τα 3 δις ευρώ το 2004 στα 8,3 δις ευρώ σήμερα.

- Γιατί, δεύτερον, προϋποθέτει, απύθμενο θράσος να ανακαλύπτεις τώρα τα προβλήματα των κλάδων υγείας, όταν η κυβέρνησή σου φέσωσε τα νοσοκομεία με 3 δις ευρώ και όταν ξέχασε επίσης ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες οφείλουν να αποδώσουν τις επιστροφές πόρων στα Ασφαλιστικά Ταμεία από το 2006 και μετά.

- Και γιατί, τρίτον, προϋποθέτει απύθμενο θράσος να μιλάς για ταχεία τροποποίηση του καθεστώτος βαρέων και ανθυγιεινών, όταν έχει εξαγγελθεί τουλάχιστον πεντάκις μέχρι σήμερα τόσο από τον ίδιο τον κ. Καραμανλή ή και τους υπουργούς του.

Προφανώς το αίτημα για τα βαρέα και ανθυγιεινά ανασύρεται κάθε φορά που η κυβέρνηση θέλει να αναμορφώσει τη μάσκα της μεταρρύθμισης που φορά όταν την χρειάζεται.

Είπε και κάτι άλλο ο Καραμανλής στη χθεσινή του βόλτα στο Υπουργείο Απασχόλησης.

Είπε ότι, στη χώρα που ζει, η ανεργία τα τελευταία χρόνια μειώθηκε ως «αποτέλεσμα της σοβαρής και εντατικής προσπάθειας, αποτέλεσμα αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που προωθήσαμε τα 5 τελευταία χρόνια».

- Προφανώς θα αναφέρεται στα ανασφάλιστα stage, στις ρουσφετολογικές και αδιαφανείς συμβάσεις έργου, χωρίς κριτήριο, χωρίς αντικειμενικότητα, χωρίς διαδικασίες, με τα οποία έχει πλημμυρίσει το δημόσιο τα τελευταία πέντε χρόνια.

- Γιατί απλά δεν γίνεται την ώρα που την τελευταία τριετία όλοι οι οικονομικοί δείκτες (ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα κ.λπ.) υποχωρούν, ταυτόχρονα να μειώνεται η ανεργία!

Του το έχει εξηγήσει κανείς;

Αυτή η μείωση δεν μπορεί παρά να οφείλεται αφ' ενός στη νόθευση των αριθμών και αφ' ετέρου στη διόγκωση του σπάταλου κράτους με χιλιάδες ανασφάλιστα stage και άλλες άτυπες μορφές εργασιακής δουλείας, ελέω γαλάζιων παραγόντων.