Το σχέδιο του κλόουν Λοβέρδου , που δίνει παραστάσεις κάθε μέρα στα στους αυτιάδες, παπαδακοπρετεντέρηδοκαμπουράκηδες κλπ , με την ανοχή όλης της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ μειώνει τις συντάξεις, τόσο των σημερινών συνταξιούχων όσο και των εργαζόμενων που θα (πότε;) συνταξιοδοτηθούν ... στο μέλλον, και οι οποίοι μπαίνουν τώρα στην αγορά εργασίας της ημιαπασχόλησης, και της μη τήρησης της εργατικής νομοθεσίας .
Αυτό γίνεται με φανερό αλλά και με συγκαλυμμένο τρόπο.
Πάγωμα των συντάξεων για μια τουλάχιστον 3ετία, δραστική μείωση των ήδη καταβαλλόμενων με περικοπές της 13ης και 14ης σύνταξης, μείωση στο ΛΑΦΚΑ κλπ
Αυξημένες ποινές σε περιπτώσεις πρόωρης συνταξιοδότησης, μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης στο 2% από το 2013, απαίτηση για 40 χρόνια εργασίας (αντί των 35-37 που ισχύουν σήμερα)
Μείωση επίσης και από τον νέο τρόπο υπολογισμού που θα ισχύσει στη συνέχεια με την χορήγηση δύο συντάξεων, την βασική των 360 ευρώ και την ανταποδοτική της οποίας ο υπολογισμός θα γίνεται επί των εισφορών όλου του εργάσιμου βίου.
Η αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης που επέρχεται από το μεγαλοφυές πόνημα του υπ."εργασίας" είναι επίσης δραματική με τον μέσο όρο να αυξάνεται από το 2015 στα 61,4 και 63,5 έτη.
Οι μητέρες και οι εργαζόμενες στο δημόσιο τομέα αποτελούν τα μεγάλα θύματα αυτής της ρύθμισης-κυβερνητικής επιλογής, οι πρώτες γιατί τους περικόπτονται διευκολύνσεις και οι δεύτερες γιατί εξισώνονται τα όρια συνταξιοδότησής τους με αυτά των ανδρών (65 χρόνια).
Αλλά ακόμη και η "αναγκαιότητα" να παραμείνει κανείς 40 χρόνια στη δουλειά προκειμένου να απάρει την ανώτατη σύνταξη (???) , μοιραία ωθεί τα όρια συνταξιοδότησης , προς τα πάνω.
Το πιό αισχρό και συνάμα μακάβριο στη συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί η σύνδεση των ορίων με την αύξηση του προσδόκιμου ορίου επιβίωσης, γιατί κάθε χρόνος αύξησης του δεύτερου επιφέρει 4 μήνες αύξηση στα όρια συνταξιοδότησης (???)
Μήπως θα 'πρεπε στο εξής οι συντάξεις , να αποκαλούνται επιδόματα ... κηδείας;
Πέρα όμως από τα παραπάνω τραγικά και φαιδρά συνάμα, που όμως δημιουργούν δραματικές κοινωνικές συνέπειες, υπάρχουν και οι αναδιαρθρώσεις που έχουν να κάνουν με την αλλαγή της φιλοσοφίας που ήθελε το κράτος να στηρίζει την κοινωνική ασφάλιση και όχι να αποσύρεται από αυτήν.
Τέτοιας μορφής αναδιάρθρωση είναι αυτή που αφορά τν τρόπο υπολογισμού της σύνταξης (βασική και αναλογική) κι αυτή που θα προκύπτει ουσιαστικά θα είναι ... επίδομα προνοιακού χαρακτήρα.
'Ετσι με τον τρόπο αυτό το κράτος παύει να στηρίζει την κοινωνική ασφάλιση, ενώ το σύστημα από αναδιανεμητικό μεταβάλλεται σε κεφαλαιοποιητικό, με αποτέλεσμα το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα να μην διαφέρει σε τίποτα πλέον από τα ιδιωτικά συστήματα ασφάλισης και μάλιστα από από τα μοντέλα εκείνα που δεν διακρίνονται για την παροχή των καλύτερων υπηρεσιών τους.
Το υπ. "εργασίας" συντάσσεται πλήρως με όσα του υπαγόρευσαν (;) το ΔΝΤ και η Ευρωπαική Επιτροπή και δεν πείθει κανέναν όταν ψελλίζει ότι με το σχέδιο αυτό επιθυμεί να προλάβει την κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος και να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη συνταξιοδότηση των νυν και μελλοντικών συνταξιούχων.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι αν με την υιοθέτηση τέτοιων λογικών μπορεί να δοθεί λύση στο ασφαλιστικό πρόβλημα.
Η σωτηρία, η εξυγίανση και η βιωσιμότητα του συστήματος θα διασφαλιστούν με αύξηση των εσόδων και όχι με περικοπή των δαπανών , και μάλιστα με τον πιο ανάλγητο τρόπο;
Γιατί αν το επιθυμούσαν πραγματικά θα συνδιαλέγετο και θα υιοθετούσε προτάσεις αλλά και μελέτες (πχ της επιστημονικής ομάδας της ΓΣΕΕ) που πράγματι εξασφαλίζουν βιωσιμότητα.
ΓΙΑΤΙ
Δεν νοείται ασφαλιστικό σύστημα, συνυφασμένο απόλυτα με το κοινωνικό κράτος, το οποίο να μη στηρίζεται στην τριμερή χρηματοδότηση ( από εργοδότες, το κράτος και τους εργαζόμενους)
Με το ανάλγητο πόνημά της (η κυβέρνηση μέσω του υπ."εργασίας") , κατεδαφίζει την κοινωνική ασφάλιση και δεν είναι δυνατόν να συμφωνήσει κανείς - κύρια δε οι εργαζόμενοι.
Η κυβέρνηση πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της την λαική αντίδραση .... που θα συνεχίζει να διογκούται.
Οι βουλευτές πρέπει να σταματήσουν να παριστάνουν τις "μωρές παρθένες" και να παραιτηθούν (αν διαφωνούν) ή να καταψηφίσουν, σταματώντας να υποτιμούν την νοημοσύνη του λαού με τοποθετήσεις του στύλ ...
" διαφωνώ , αλλά δεν θα δημιουργήσω πολιτειακό πρόβλημα ".
Να πάψουν να αποτελούν την ορντινάτσα ... του αρχηγού, χωρίς μιλιά και θέση (άβουλα και άλαλα όντα).
Γιατί στο κάτω-κάτω της γραφής, αν δεν έχουν λόγο, αντίλογο, θέση, διαφορετική άποψη, αν δε νομοθετούν αυτοί , τότε τι τους χρειαζόμαστε (και μας κοστίζουν ένα κάρο λεφτά σε περίοδο ... κρίσης).
Να αποφασίζει και ... να κυβερνάει το ΔΝΤ και η Ευρωπαική Επιτροπή.
Γι αυτό ορκίστηκαν στο κοινοβούλιο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου