το γραφειοκρατικό ΚΚΕ έχει τα σύνδρομά του

Το ΚΚΕ για άλλη μια φορά δείχνει ότι είναι απόλυτα συνεπές με τα  σύνδρομά του.

Μόνο αφελείς προφανώς θα εξεπλάγησαν από τη επίθεση στο υπουργείο Εργασίας.

Η επίθεση με καδρόνια κατά των αστυνομικών που το φρουρούσαν είναι η αρχή μιας απλής "επαναστατικής γυμναστικής",  που είναι απαραίτητη αφού για 5,5 χρόνια πολύ το κωλοβάραγαν και πήραν κιλά τα στελέχια του.

Είναι νέο πρόγραμμα pilates  που με απόφαση των ινστρουχτόρων του Περισσού επιβάλλεται να ακολουθήσουν από τούδε και στο εξής.

Εχοντας χάσει "τ' αυγά και τα πασχάλια"  από τον κυρίαρχο Λαό,  στις πρόσφατες εκλογές του Οκτώβρη, (με μείωση ψήφων από τις προηγούμενες εκλογές όπως και στις αντίστοιχες ευρωεκλογές) οι καρεκλοκένταυροι αφού ψέλισαν το περίφημο της "αναντιστοιχίας εκλογικού αποτελέσματος και αποδοχής των θέσεων του ΚΚΕ στην κοινωνία" αποδεικνύοντας ότι είναι σε απόλυτη σύγχιση ενεργοποίησαν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ
(θα ακολουθήσουν και άλλες ελεγχόμενες δυνάμεις στην συνέχεια)


Βέβαια η σύγχισή τους φτάνει στο ζενίθ μια και ο κυρίαρχος Λαός έδωσε ξεκάθαρη εντολή  (ειδικά) στο ΠΑΣΟΚ να οδηγήσει τη χώρα σε διαφορετικόυς δρόμους από αυτούς της δεξιάς διακυβέρνησης που προηγήθηκε έτσι ώστε να υπάρξει ανάκαμψη στη τραγική κατάσταση της οικονομίας και αποκατάσταση της αξιοπιστίας της χώρας σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. 


Το ΚΚΕ με το αποτέλεσμα των εκλογών της 4ης Οκτώβρη 2009 είδε την πίεσή του να βαράει κόκκινο, κι αφού αδυνατεί να κάνει την στοιχειώδη αυτοκριτική του για το αποτέλεσμα, μελετώντας τις ευθύνες του για την μη αποδοχή των θέσεών του , έχοντας το αλάθητο του πάπα σαν κληρονομικό χάρισμα ξεκίνησε τον αγώνα την επαύριο.

Στόχος να μην επιτρέψει σε όσους παραμένουν με κριτική σκέψη να αναρωτηθούν τις και τι πταίει.

"Επαναστατική γυμναστική" ή αγώνας ενάντια στο αδίστακτο ΠΑΣΟΚ αμέσως .

Τσαμπουκάδες από τους πολλούς τσαμπουκάδες που συνηθίζει το ΚΚΕ, στις πλάτες των εργαζομένων, εν ονόματί τους.

'Αλλωστε το είχε προαναγγείλει το βράδυ των εκλογών η γαλαζοκόκκινη Λιάνα , ότι "απ αύριο αρχίζουμε αγώνα" ,για να την καρφώσει ο Πάγκαλος ότι "ξέρουμε ότι θα κάνετε ότι δεν κάνατε στα 5,5 χρόνια της ΝΔ"


Ομως αυτή η σύγχιση το αποκάλυψε απόλυτα, γιατί τα πράγματα αυτή τη φορά, είναι διαφορετικά.

Η κινητοποίηση του ΚΚΕ δεν είχε καν τον φερετζέ της πολιτικής νομιμοποίησης, που θα είχε αν διαδήλωνε (έστω με βίαιο τρόπο) κατά μιας κυβέρνησης που είχε πάρει (έστω αυτό!) ψήφο εμπιστοσύνης.

Οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, που επισκέφθηκαν τον υπουργό Εργασίας και πήραν τη μόνη λογική απάντηση που μπορούσε να δοθεί: ένας υπουργός χωρίς ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή δεν μπορεί να δώσει λεφτά ακόμη κι αν έχει και δεν μπορεί να χαρίσει δάνεια ή δόσεις δανείων διότι κάτι τέτοιο προϋποθέτει διαπραγμάτευση με τις τράπεζες ή έστω με το υπουργείο Οικονομικών. 
Παρ’ όλα αυτά, όμως, οι συνδικαλιστές του ΚΚΕ απέκλεισαν το υπουργείο και...
...προκάλεσαν τη σύγκρουση με τα ΜΑΤ και όχι μόνο για να δείξουν ποιος είναι το αφεντικό στα θέματα εργασίας.

Οι γραφειοκράτες του Περισσού κάνουν εξαγωγή της κρίσης τους και της παντελούς ανυποληψίας τους στην κοινωνία.

Η νίκη του ΠΑΣΟΚ, η λαική αποδοχή της δημόσιας αυτοκριτικής του ΣΥΡΙΖΑ και η ετυμηγορία της εκ νέου εισόδου του, μετά τα όσα προηγήθηκαν, στη βουλή , πλησιάζοντας μάλιστα το ποσοστό της προηγούμενης εκλογικής διαδικασίας,  τους τρέλλανε.

Σε συνδυασμό με την ολοκληρωτική υποκατάσταση των στελεχών του από την δεξιο-νεοκομμουνίστρια Λιάνα, η κατάσταση επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο.

'Εχοντας εξοβελίσει στελέχη με κοινωνική αποδοχή και κριτική σκέψη, ανοιχτά στις αλλαγές των καιρών,  το ΚΚΕ της Αλέκας παραμένει απολιθωμένο με ξύλινο λόγο, μονοσήμαντο τρόπο σκέψης και καθημερινή πολιτική πρακτική δημοκρατικού συγκεντρωτισμού.

 Όποιος κάνει κριτική είναι αντικομμουνιστής και προσβάλλει τα ιερά και τα όσια .

Λές και οι χιλιάδες ανώνυμοι και επώνυμοι αγωνιστές της αριστεράς που καπηλεύεται το ΚΚΕ, έδωσαν αίμα και θυσίες για ένα γραφειοκρατικό μηχανισμό που αδυνατεί να δώσει προοπτική στον Λαό, παραμένοντας προσηλωμένο στην άρνηση και στο "αλάθητο".


Στο ΚΚΕ δεν αντιλαμβάνονται πώς γίνεται σε εποχές κρίσης του καπιταλισμού το κόμμα να είναι το μόνο αριστερό κόμμα της Ευρώπης που συρρικνώνεται.

Υπάρχουν πολλές γκρίνιες στον Περισσό για τις στρατηγικές της ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ, που οδήγησαν στην ήττα.  

Η γραφεικρατική ηγεσία όμως θέλει να δείξει ότι η στρατηγική είναι σωστή άσχετα αν το κόμμα έχασε.

Πασχίζουν να αποδείξουν στα δυσαρεστημένα στελέχη τού κόμματος και μετά στους ψηφοφόρους που έφυγαν ότι είχαν δίκιο όταν έλεγαν «πέντε κόμματα, δύο πολιτικές». 

Αυτό φαίνεται και από την αδημονία που εμφανίζει η ανακοίνωση του ΚΚΕ αμέσως μετά την επίθεση κατά του υπουργείου: «Το αληθινό πρόσωπο της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ φάνηκε ανάγλυφα σήμερα στο υπουργείο Εργασίας... Ούτε μία μέρα δεν πρέπει να πάει χαμένη...».

Υπάρχει όμως ένα σημαντικό πρόβλημα με την εξαγωγή της εσωτερικής κρίσης τού ΚΚΕ.

Αυτά τα παιχνίδια του Περισσού πλήττουν πρώτα απ’ όλα τους εργαζομένους, οι οποίοι έχουν πραγματικά προβλήματα, διαφορετικά από την αγωνία κάποιων γραφειoκρατών της σταλινικής του ηγεσίας.
Και η απομόνωσή του από την κοινωνία θα είναι διαρκής.