(stage κλπ) - να σταματήσει οριστικά και αμετάκλητα η εκμετάλλευση και το εμπόριο ελπίδας

Συμπεριφερόντουσαν τα πολιτικά κόμματα, σαν "μωρές παρθένες", γύρω από τα κακόφημα "προγράμματα εργασιακής εμπειρίας", τα περιβόητα stage.

Με το πρόσχημα της "απόκτησης εργασιακής εμπειρίας" στήθηκε , χρόνια τώρα, ένας τεράστιος μηχανισμός εξαπάτησης των νέων ανέργων.

Εγγραφή στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ, αρχικά , για να αρχίσει ο της "απασχόλησης του εργατικού δυναμικού" οργανισμός να φτιάχνει κατα το δοκούν προγράμματα (των οποίων ουκ έστι αριθμός) και χιλιάδες νέοι να στελεχώνουν δημόσιες υπηρεσίες και ΟΤΑ.

Ακόμη και τώρα κανένας δεν είναι σε θέση να υπολογίσει τον ακριβή αριθμό των χιλιάδων "καταρτιζόμενων".

Ολοι βολευόντουσαν..

Οι εκάστοτε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στη συνέχεια,  κομπορρημονούσαν για την "μείωση της ανεργίας" , οι δημόσιες υπηρεσίες και οι ΟΤΑ, αλλά και άλλοι κοινωνικοί φορείς εξυπηρετούσαν τις ανάγκες τους (και την εκλογική τους πελατεία) με ανασφάλιστο εργατικό δυναμικό, προσβλητικά αμοιβόμενο και χρησιμοποιούμενο όπου δεί..

Σε σχετική έκδοση του υπ. εργασίας( επί υπουργίας του αλήστου μνήμης Τσιτουρίδη) γινόταν αναφορά στα προγράμματα stage "...ενίσχυσαν την απασχόληση...άλλαξε η φυσιογνωμία των προγραμμάτων απόκτησης εργασιακής εμπειρίας (stage) και μετατράπηκε από πρόγραμμα ρουτίνας του παρελθόντος, σε κινητήριο μοχλό τόνωσης της απασχόλησης".

Τόσο κυνικά, ομολογούσαν ότι χρησιμοποιούσαν τα προγράμματα  stage σαν κινητήριο μοχλό - λογιστικής - τόνωσης της απασχόλησης.

Τόνωση της απασχόλησης με ανασφάλιστη εργασία και συνάμα κακοπληρωμένη , ήταν τα κυβερνητικά οράματα.

Ετσι από τα αρχικά 12μηνα, επί κυβερνήσεων της ΝΔ φτάσαμε στα 30μηνα, και είναι άγνωστο πόσοι συνεχίζουν ακόμη μετά την λήξη των 30μηνων αυτών, ή πόσοι άλλοι συνέχισαν και με πόσες παρατάσεις να  "αποκτούν εργασιακή εμπειρία".

Αρχικά οι εταιρείες που αναλάμβαναν τα προγράμματα stage είχαν την υποχρέωση να καταβάλλουν στο ΙΚΑ όλες τις εργοδοτικές εισφορές.

(άρθρο 2 παρ. 4 του Ν2335/1995: " στην ασφάλιση του ΙΚΑ για όλους τους κλάδους αυτού, του ΙΚΑ-ΤΕΑΜ, του ΟΑΕΔ... υπάγονται τα πρόσωπα που παρακολουθούν τα επιδοτούμενα εν όλω ή εν μέρει, από το Ευρωπαικό Κοινωνικό Ταμείο, επιδοτούμενα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης... Οι εισφορές του εργοδότη βαρύνουν το φορές υλοποίησης του προγράμματος")

Στη συνέχεια όμως οι συμμετέχοντες στα προγράμματα  stage ασφαλίζονται  μόνο για ιατροφαρμακευτική  περίθαλψη και για το λεγόμενο επαγγελματικό κίνδυνο και πληρώνουν μόνο αυτοί 6,45% και 1% αντίστοιχα.

Μια σκανδαλώδης παροχή στους εργοδότες του ιδιωτικού τομέα, αλλά και των υπηρεσιών-οργανισμών του Δημοσίου και τους ΟΤΑ , που απαλλάχτηκαν από την υποχρέωση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών, σε βάρος φυσικά του ΙΚΑ και των άλλων ασφαλιστικών ταμείων.

Για να απασχοληθεί- εκπαιδευτεί κάποιος απαιτείτο να  καταχωρηθεί στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ και ο εργασιακός σύμβουλος (sic) θα μεριμνήσει αναλόγως.

Χωρίς κανένα έλεγχο, χωρίς καμία κατάθεση δικαιολογητικών (για τα προσχήματα) που να 

δικαιολογεί την παρουσία κάποιου καταρτιζόμενου στην συγκεκριμένη υπηρεσία και θέση.

Ακόμη και ... αεροναυπηγός να δήλωνε κάποιος  θα φρόντιζε  κατα το δοκούν ... ο "εργασιακός σύμβουλος".

Η διαδικασία  επιλογής επίσης πλήρως αδιαφανής όπως επίσης και η λήψη της απόφασης για παράταση του αρχικού προγράμματος.

Κι με αυτά και αυτά , χιλιάδες νέοι γέμισαν Δημόσιες  υπηρεσίες και ΟΤΑ κάνοντας όποιες εργασίες τους υποδείκνυαν οι παλαιοί, αφού σε αρκετές υπηρεσίες οι των  stage  ήταν περισσότεροι των μονίμων συνεχώς κουρασμένων υπαλλήλων.

Αυτά λοιπόν συνέβαιναν με την ανοχή των κρατούντων και των άλλων πολιτικών κομμάτων, αλλά κύρια με την ανοχή των "ε φω ετάχθησαν" συνδικαλιστικών οργανώσεων ( με πρώτη και καλύτερη τη ΓΣΕΕ που όψιμα τώρα συντάσσεται με την κατάργησή τους).

Αντί να έχουν πέσει τα ντουβάρια, από τις μαχητικές κινητοποιήσεις για την απαράδεκτη έκταση του φαινομένου της σύγχρονης γαλέρας με την εκμετάλλευση του πιο δυναμικού κομματιού της κοινωνίας μας.

Τώρα το ΠΑΣΟΚ , μετά και τα προεκλογικά όργια του ανεκδιήγητου Βερναρδάκη (τον οποίο κατήγγειλε μέχρι και η πολιτική του παροισταμένη Πετραλιά) παίρνει την απόφαση να διακόψει οριστικά και αμετάκλητα αυτή την αυθαιρεσία που φέρουν τα προγράμματα  stage.

Ενας ρουσφετολογικός μηχανισμός παύει να υφίσταται και σαν τέτοιος πρέπει να χαιρετιστεί σαν θετική κυβερνητική απόφαση.

Μια απόφαση που δίνει τέλος στην ανασφάλιστη και μερικώς αμοιβόμενη παροχή εργασίας, έχοντας παρεκκλίνει από τον αρχικό σκοπό της εκπαίδευσης.

"Οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Δημοσίου θα καλυφθούν με τις αντίστοιχες θέσεις (μέσω προκηρύξεων και ΑΣΕΠ)" τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

"Στον ιδιωτικό θα συνεχίσουν να εφαρμόζονται, αλλά δεν θα είναι ανασφάλιστα, αφού είναι μια μορφή μαθητείας, και υπάρχουν παντού στην ΕΕ.

Αρα δεν έχει λογική η κατάργησή τους, έχει όμως απόλυτη λογική να μην είναι ανασφάλιστοι, να μην υπάρχει εκμετάλλευση και να μην χρησιμοποιούνται αντι για κανονική απασχόληση".

Η απαράδεκτη συμπεριφορά και η κρατούσα νοοτροπία στη χώρα δημιουργεί όμως νέα δεδομένα με του συμμετέχοντες στα προγράμματα stage , που αναπτύσσουν "κίνημα" για την μόνιμη αποκατάστασή τους με την επ αόριστον παρουσία τους στις όποιες θέσεις "εκπαιδεύονταν", ισχυριζόμενοι ότι καλύπτουν πάγιες ανάγκες.

Οι πολιτικοί λοιπόν έσπειραν ανέμους και καλούνται να θερήσουν θύελλες, παρά το γεγονός ότι το άρθρο 103  παρ.8 του Συντάγματος απαγορεύει την με νόμο μονιμοποίηση ή μετατροπή συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή συμβάσεων μίσθωσης έργου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου.

Νομοθέτησαν το 1994 με τον Ν.2190 άρθρο 18 παρ.2 που αντικαταστάθηκε με τον Ν.3320/2005 άρθρο 2 παρ.1 (ΦΕΚ 48/Τ.Α7 23.2.2005) ότι αν ο χρόνος απόκτησης εργασιακής εμπειρίας σε καθήκοντα της ίδιας ή παρεμφερούς ειδικότητας με την προκηρυσσόμενη θέση, διανύθηκε σε υπηρεσίες του Δημοσίου, σε ΝΠΔΔ, ΟΤΑ Α"  & Β' βαθμού , σε ΝΠΙΔ του δημόσιου τομέςκαι είναι αθροιστικά ίσος ή μεγαλύτερος των 24 μηνών, ο αριθμός των μονάδων για το κριτήριο της κατά τα ανωτέρω αποκτηθείσας εμπειρίας προσαυξάνεται κατά 50%.

Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να αλλάξει τον παραπάνω Νόμο Παυλόπουλου για την προκλητική μοριοδότηση, που έβαζε σε άνιση θέση τον πτυχιούχο του α΄ ή β΄ΑΕΙ με τον έχοντα με πολιτικό βύσμα τοποθετηθεί σε κάποια δημόσια υπηρεσία μέσω stage.

Η έκρηξη της ανεργίας οδηγεί νέους ανθρώπους σε συμβιβασμό για μια φτηνή θέση εργασίας και τα stage  αποτελούν την πιο τρανή απόδειξη πελατειακών σχέσεων, που ταυτόχρονα δημιουργούσαν χιλιάδες στρατιές υπο-απασχολούμενων με χαμηλά  εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώμτα.

Παρόμοια είναι και η άλλη πατέντα των εργαζόμενων με τα "μπλοκάκια" σε ΑΕΙ, ΟΤΑ, και άλλα ΝΠΙΔ και ΝΠΔΔ ενώ η εργασία τους είναι απόλυτα εξαρτημένη ( αλλά χωρίς ασφάλιση- την οποία καλύπτουν οι ίδιοι, όπως και τις φορολογικές τους υποχρεώσεις σαν ελεύθεροι επαγγελματίες καθώς επίσης και χωρίς εργασιακά δικαιώματα και παροχές)

Η κυβέρνηση τόλμησε.

Απομένει να ολοκληρώσει με δύναμη και πολιτική γενναιότητα το θεσμό των κάθε λογής συμβασιούχων - πολιτικών ομήρων.

Να κατοχυρώσει διαφανείς διαδικασίες επιλογής προσωπικού στον δημόσιο και ευρύτερο τομέα με ισονομία και αξιοκρατικά κριτήρια, για να σταματήσει η εκμετάλλευση και το εμπόριο ελπίδας.

Τέλος πρέπει να μπει κι ένα τέλος στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες του ιδιωτικού τομέα, με τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους, τους μερικά απασχολούμενους ( τα 2ωρα, 3ωρα είναι καθημερινή πρακτική) ,τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, την ανασφάλιστη απασχόληση, ή την αμοιβή της εργασίας χωρίς να τηρούνται οι οικείες συμβάσεις εργασίας, αλλά κύρια με την πιστή τήρηση των κανόνων ασφάλειας της εργασίας έτσι ώστε να σταματήσει η εργατική τάξη να πληρώνει βαρύ φόρο αίματος στα εργοτάξια των πολλαπλά αυθαιρετούντων.