χαμένοι στην Ευρωπαϊκή ομίχλη...

4,5 μήνες μετά την θριαμβευτική νίκη του ΠΑΣΟΚ (και την ταπεινωτική ήττα για την ΝΔ) η χώρα μας ειναι παγιδευμένη στις συμπληγάδες του Ευρωπαικού κυνισμού, έτσι όπως εκφράζεται από την γραφειοκρατική μαφία των Βρυξελλών, αλλά και στα υπαρκτά προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας.

Η διορισμένη νομενκλατούρα της Ευρωπαικής Κοινότητας στο όνομα του τραπεζικού κατεστημένου και της ολιγαρχίας του πλούτου (που αυθεντικά εκπροσωπεί) στέλνει με καταιγιστικό ρυθμό, εκβιαστικά φιρμάνια για την "σωτηρία της Ελληνικής οικονομίας", την ίδια στιγμή που η Ελληνική κυβέρνηση σαν να μην πιστεύει στην πολιτική της ταυτότητα πελαγοδρομεί και προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις αναιμικές προεκλογικές της επαγγελίες και τον Ευρωπαικό "μαφιόζικο" ρεαλισμό.

Η ιδεολογική τρομοκρατία των Βρυξελλών βρίσκει πρόσφορο έδαφος και αναπαράγεται από τα δημοσιογραφικά φερέφωνα  και τροφοδοτείται από δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων του τύπου "η χώρα βρίσκεται λίγο πριν την πτώχευση", "η Ελλάδα στην εντατική", " η οικονομία μας είναι τραγική" και στοχεύει στο να πεισθούμε οι Έλληνες να εγκαταλείψουμε τις διεκδικήσεις μας, να παραδοθούμε χωρίς καμία αντίσταση, να αποδεχτούμε το πρότυπο ζωής που άλλοι έχουν σχεδιάσει για λογαριασμό μας.

Κανένας δεν αμφιβάλλει ότι η οικονομία της χώρας μας βρίσκεται στη δίνη μιας πολύ βαθιάς κρίσης , ίσως και δύσκολα ανατάξιμης.

Πέρα από τις προφητείες των επαγγελματιών κινδυνολόγων και των μαθητευόμενων πολιτικών για επικείμενη κατάρρευση, το πρόβλημα είναι υπαρκτό και απαιτεί επείγουσα και με πιεστικο τρόπο , λύση.

Ομως λύση δεν είναι οι συνταγές που είναι σε  βάρος των εργαζομένων (μέγα πολιτικό-ταξικό ατόπημα).

Η κυβέρνηση πρέπει να πάρει άμεσα αποστάσεις από τις ντιρεκτίβες της κοινοτικής γραφειοκρατίας, να καταγγείλει την ανθελληνική υστερία, όπως επίσης να αποκαλύψει τα τοκογλυφικά παιχνίδια της  διατραπεζικής μαφίας και του ΔΝΤ.

Καθαρά και ξάστερα.

Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου πρέπει να αποδείξει με ποιούς είναι πραγματικά και για ποιούς ενδιαφέρεται, γιατί όταν μιλάει για δίκαιη αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου, θα πρέπει να εξηγήσει και πως ακριβώς το εννοεί.

Γιατί μέτρα με περικοπές αποδοχών,  αυξήσεις των 30 ή 50 λεπτών στους συνταξιούχους χωρίς κανένα μέτρο για τους έχοντες - κατέχοντες τον πλούτο της χώρας και μονίμως φορο-εισφοροδιαφεύγοντες, δεν είναι δίκαιη κατανομή.

Η οικονομική και κοινωνική ισορροπία, η ισότητα και η δικαιοσύνη είναι δική της ευθύνη (ελπίζουμε όλοι οι έννοιες αυτές να εξακολουθούν να έχουν την αξία και σημασία τους , ακόμη).

Κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσει την παρατεταμένη κυβερνητική της αμηχανία και τα ψεύτικα διλήμματα ,  ΑΜΕΣΩΣ ΤΩΡΑ, χωρίς υπαναχωρήσεις.

Γιατί δεν πρέπει να συνεχίζεται η παρατεταμένη φοροδιαφυγή, η απίστευτη εισφοροδιαφυγή, η εκτεταμένη διαφθορά και η απροκάλυπτη διαπλοκή που βασιλεύει στη χώρα, όπως επίσης η απίστευτη αναποτελεσματικότητα στις ανταποδοτικές λειτουργίες του κράτους προς τους πολίτες.