Γιώργου Ραυτόπουλου
Η χώρα μας είναι υπό κατοχήν.
Οι πληρεξούσιοι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας –πρωθυπουργός, υπουργοί και κυβερνητικοί βουλευτές– με τα νομοθετικά τερατουργήματα που ψηφίζουν και που παραπέμπουν σε συμπεριφορές κατοχικών κυβερνήσεων, οδηγούν την πατρίδα μας συνειδητά και σχεδιασμένα σε ολοκληρωτική καταστροφή και το λαό μας σε εξανδραποδισμό.
Το Σύνταγμα της χώρας έχει υποκατασταθεί από το τερατούργημα που ονομάζεται «Μνημόνιο».
Η εθνική κυριαρχία έχει εκχωρηθεί στους διεθνείς δανειστές, με την ευθύνη εκείνων που είναι δεσμευμένοι από το Σύνταγμα και το θεσμικό τους ρόλο να την υπερασπίζονται.
Ο εθνικός πλούτος εκποιείται.
Η Ελλάδα πωλείται σε τιμή ευκαιρίας.
Η χώρα είναι παραδομένη στο έλεος των αδίστακτων κερδοσκόπων.
Το μέλλον της και το μέλλον του λαού μας είναι υποθηκευμένο.
Η ελληνική κοινωνία διαλύεται.
Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες είναι βυθισμένοι στην πιο μαύρη απελπισία.
Το μεγαλύτερο σκάνδαλο όλων των εποχών, σε βάρος της εθνικής οικονομίας, της εθνικής κυριαρχίας και των κοινωνικών κατακτήσεων, ένα τερατώδες σκάνδαλο διαρκείας μπροστά στο οποίο ωχριά κάθε προηγούμενο, βρίσκεται σε εξέλιξη.
Απομένει να δούμε, και αυτό δεν θα αργήσει να συμβεί, ποιοι επένδυσαν στη σύγχρονη αυτή ελληνική τραγωδία, ποιοι ωφελήθηκαν από την προσφυγή στο ΔΝΤ και ποιοι συνεχίζουν να επωφελούνται, ποιοι δηλαδή λυμαίνονται τον πλούτο της χώρας και ποιοι εκμεταλλεύονται το μόχθο του λαού μας.
Ολοκληρωτικός πόλεμος στον κόσμο της εργασίας
Δυστυχώς το κράτος, από εγγυητής δημοκρατικής νομιμότητας και κοινωνικής ισορροπίας, έχει μεταβληθεί σε θλιβερό εντολοδόχο της τρόικας.
Το ελληνικό Κοινοβούλιο, κορυφαίος θεσμός της Δημοκρατίας, αγνοείται, υποβαθμίζεται, παρακάμπτεται και περιθωριοποιείται. Ο υπουργός Οικονομίας έχει αναγορευτεί, και δυστυχώς με την πρόθυμη ψήφο της πλειοψηφίας της Βουλής, σε μοναδικό παράγοντα που αποφασίζει για όλα.
Η τρόικα έχει επιβάλει τους όρους της.
Κυβέρνηση και κεφάλαιο με αιχμή τον τραγικό Βενιζέλο και τον ανεκδιήγητο εκείνον Κουτρουμάνη, το πιο πειθήνιο όργανο του ΔΝΤ και της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, που νομίζει ότι μπορεί να αποφασίζει για το ποιοι θα ζήσουν, πώς θα ζήσουν και πόσο θα ζήσουν, έχουν κηρύξει ολοκληρωτικό πόλεμο στον κόσμο της εργασίας.
Τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα των πολιτών περιορίζονται.
Οι δημοκρατικές και λαϊκές ελευθερίες συρρικνώνονται.
Ο πολιτισμός της εργασίας καταστρέφεται.
Οι μισθοί και οι συντάξεις υποβαθμίζονται δραματικά.
Τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα λεηλατούνται.
Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν κατά χιλιάδες.
Η ανεργία καλπάζει.
Η αξιοπρέπεια των ανθρώπων ποδοπατιέται.
Τα όνειρα των παιδιών χλευάζονται.
Η φτώχεια απλώνει τη σκιά της σ’ ολόκληρη τη χώρα.
Τα συνδικάτα παραπαίουν.
Οι πνευματικοί άνθρωποι, εκτός από μερικές φωτεινές εξαιρέσεις, βρίσκονται σε βύθιση διαρκείας.
Τα θεμελιακά βάθρα του κοινοβουλευτικού μας συστήματος, οι συλλογικές ελευθερίες, δηλαδή, που εκφράζουν τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών δοκιμάζονται από την αυθαιρεσία της εκτελεστικής εξουσίας.
Το σύστημα επιτίθεται.
Η τρόικα, που τώρα απαιτεί μείωση των μισθών και των ημερομισθίων στον ιδιωτικό τομέα ζητάει και άλλα.
Τα θέλει όλα.
Και η κυβέρνηση των υποτακτικών της, είναι έτοιμη και πρόθυμη να τα δώσει όλα.
Εικόνα γενικευμένου χάους
Την ίδια ώρα μια εικόνα γενικευμένου χάους απλώνεται παντού.
Χάος στην οικονομία, χάος στην κοινωνία, χάος στην παιδεία, χάος στην υγεία, χάος στην εξωτερική πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις, χάος στους πολιτικούς και πολιτειακούς θεσμούς, χάος στην κυβέρνηση, χάος στο πολιτικό σύστημα, χάος παντού και παντού αδιέξοδα.
Τα όσα συμβαίνουν αυτή την περίοδο με ευθύνη του Γιώργου Παπανδρέου και της κυβέρνησής του, αλλά και τη σιωπή και την ανοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μόνο τιμή δεν περιποιούν στο πολιτικό σύστημα της χώρας, κυβέρνηση υποταγμένη στην τρόικα.
Υπουργοί μαριονέτες που συναγωνίζονται μεταξύ τους σε επίδειξη αντικοινωνικής υστερίας. Βουλευτές βολεμένοι και πειθαρχημένοι στις εντολές του κομματικού και κυβερνητικού ιερατείου. Αδιάφοροι μπροστά στις κατακλυσμιαίες ανατροπές που ακυρώνουν κατακτήσεις δεκαετιών και ίσως αιώνων του εργατικού κινήματος, ένθερμοι υποστηρικτές όλων των νομοθετικών τερατουργημάτων που η κυβέρνηση εισάγει στο κοινοβούλιο με εντολή της τρόικας.
Αντιπολίτευση, καιροσκοπική, άνευρη, άτολμη, δειλή, βολεμένη και διστακτική ακόμα και στην διεκδίκηση της εξουσίας και μια αριστερά χλωμή, απαξιωμένη, σκιά του παλιού καλού εαυτού της, έτοιμη να διασπαστεί χίλιες ακόμα φορές, ανέτοιμη και απρόθυμη να παραμερίσει τις ασήμαντες διαφορές που τη χωρίζουν, να δημιουργήσει τη μεγάλη προοδευτική, δημοκρατική και πλειοψηφική αριστερά, που θα δώσει όραμα, που θα ανοίξει δρόμους, που θα επαναφέρει την πίστη και που θα δώσει ελπίδα στο λαό μας που δοκιμάζεται.
Επικίνδυνη κυβέρνηση,
που πρέπει να φύγει
Όμως αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει. Αυτή είναι η δικαιολογημένη απαίτηση του λαού μας και αυτό είναι το χρέος μας.
Τα συνδικάτα πρέπει να επανασυνδεθούν με την αγωνιστική ιστορία τους και η αριστερά πρέπει να ξαναβρεί τον οδηγητικό ρόλο της.
Οι τραυματικές εμπειρίες από τη διακυβέρνηση της χώρας από το μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ πρέπει να περάσουν για πάντα στο παρελθόν.
Αυτή η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη και πρέπει να φύγει.
Η ενότητα των αντιμνημονιακών δυνάμεων είναι και όρος και προϋπόθεση.
Η πρόταση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα «για ένα νέο συνασπισμό εξουσίας», υπεύθυνη πρόταση, υπεύθυνου πολιτικού ηγέτη, μπορεί, αν σωστά εκτιμηθεί και αξιολογηθεί από όλους εκείνους προς τους οποίους απευθύνεται, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την ανατροπή των υποτακτικών της τρόικας και την αναστροφή μιας πορείας που οδηγεί αναπόφευκτα σε γενικευμένη οικονομική, κοινωνική και εθνική κατάρρευση.
Και σε αυτή την πρόταση κανείς δεν δικαιούται να απαντάει με προσχήματα φτηνές δικαιολογίες και υπεκφυγές.
Η εμμονή στη λογική των διασπάσεων είναι προσφορά στο δικομματισμό και οι χωριστοί δρόμοι είναι επιλογή ήττας.
Ας ενώσουμε, λοιπόν, τις δυνάμεις μας σ’ ένα παλλαϊκό κίνημα ανατροπών και αλλαγών, και ας το κάνουμε τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου