σχέδιο Μάρσαλ , τότε και τώρα

Με τον όρο σχέδιο Μάρσαλ εννοείται η οικονομική ενίσχυση κρατών της ευρωπαϊκής  ηπείρου, αποκύημα της εξωτερικής πολιτικής των   ΗΠΑ μετά τη λήξη του δευτέρου παγκόσμιου πόλεμου και της αντίληψης ότι η επικράτηση του  κομμουνισμού θα  αποτελούσε κίνδυνο για τα συμφέροντα και των Ηνωμένων Πολιτειών.

«…το κύριο χαρακτηριστικό της αμερικανικής πολιτικής απέναντι στην Σοβιετική Ένωση θα πρέπει να είναι μία υπομονετική αλλά σταθερή και άγρυπνη ανάσχεση (containment) των επεκτατικών τάσεων της …».
 (George Kennan, Αμερικανός διπλωμάτης)

Με τα λόγια αυτά δόθηκε το στίγμα της αμερικανικής πολιτικής που ακολουθήθηκε τα επόμενα χρόνια.

Τον Μάρτη του 1947 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν αγορεύοντας στο Κογκρέσο, δεσμεύθηκε ότι η χώρα του θα παρείχε γενναία οικονομική ενίσχυση στα κράτη που θα επιθυμούσαν και θα 

«…αντιστέκονταν σε απόπειρες καθυπόταξης από οπλισμένες μειοψηφίες ή από ξένες πιέσεις…».

Οι θέσεις, αυτές, της αμερικανικής εξουσίας εκδηλώθηκαν στην Ευρώπη μέσα από το Σχέδιο  Μάρσαλ.

Επρόκειτο για  οικονομική βοήθεια που χορηγήθηκε σε χώρες της Ευρώπης.

Αποσκοπούσε αφενός στην τόνωση των οικονομιών τους, (που με σημαντικά δάνεια χρηματοδότησαν έτσι τις κατεστραμμένες από τον πόλεμο αγορές τους) 
και αφετέρου,
εξυπηρετούσε άμεσα την αμερικανική εξωτερική πολιτική, που επιθυμούσε να αποφευχθεί ο κίνδυνος να περιέλθουν οι χώρες αυτές, εξαιτίας ανέχειας, στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής  Ένωσης

Η χορηγία της βοήθειας αυτής δεν έγινε με διμερείς διαδικασίες
αλλά,
με όρους που τέθηκαν από την Ουάσιγκτον.

                        -------------------------

Να δούμε λοιπόν σήμερα το «νέο σχέδιο Μάρσαλ» της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Ελλάδα με διαρκή μετακύλιση του χρέους και μετά το 2040. (???)

Λίγες ημέρες μετά την δήλωση … «συμπαράστασης»  προς την Ελλάδα από τον Ομπάμα και την επίσκεψη αστραπή της Χίλαρυ στην Αθήνα , τα πράγματα πήραν νέα τροπή στην υπό κατοχή του ΔΝΤ,  Ευρωπαϊκή  Ένωση

Μην μας διαφεύγει η αποκάλυψη για διάθεση χρηματοδότησης της χώρας μας από την Ρωσία  (ο ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν έτοιμος να δώσει ) στην Ελλάδα 25 δις ευρώ  ( πριν την κατοχή του ΔΝΤ ).

Σε βαθύ τούνελ δανεισμού πάνω από 30 χρόνια, με αβέβαιο μέλλον για την έξοδο της χώρας από το διεθνή οικονομικό έλεγχο και με εμφανή τον κίνδυνο χαρακτηρισμού της ελληνικής οικονομίας ως «selective default» από τους οίκους αξιολόγησης, 
έκλεισε η κρισιμότερη, για την Ελλάδα, σύνοδος κορυφής των ηγετών της ευρωζώνης στις Βρυξέλλες.

Με όλες τις πλευρές να υποχωρούν, 
     αλλά κυρίως την ελληνική, οι Ευρωπαίοι μαζί με το ΔΝΤ αποφάσισαν ένα νέο πρόγραμμα δανεισμού 109 δισ. ευρώ 
(45 δισ. το υπόλοιπο από το πρώτο δάνειο των 110 δισ. ευρώ), πλέον της ιδιωτικής συμμετοχής 50 δισ. (καθαρά 37 δισ. ευρώ).

Ευρωπαϊκή  Ένωση, ΔΝΤ και ιδιώτες συμφώνησαν στη μετακύλιση μέρους του χρέους, την επαναγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά μέσω του Προσωρινού Μηχανισμού Στήριξης, την ανταλλαγή ομολόγων με 30ετή, με υψηλά επιτόκια δανεισμού μέχρι και 5%, που συνιστά τοκογλυφία.

Σταθερή όμως είναι η ενίσχυση ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες.

Η Ελλάδα δέχθηκε όλους τους όρους της συμφωνίας και επιπλέον δεσμεύτηκε για παροχή εμπράγματων εγγυήσεων.

Το νέο πακέτο «βοήθειας» συνοδεύεται από νέα μνημόνια και νέα μέτρα για τους φορολογουμένους, ενώ αναμένεται να βυθίσει τη χώρα σε μεγαλύτερη ύφεση.

Ο πρωθυπουργός απέφυγε επιμελώς να απαντήσει στο πότε η Ελλάδα θα καταφέρει να βγει στις αγορές για δανεισμό.

Ο έλεγχος της τρόικας θα κρατήσει 30 χρόνια μετά τη λήψη του τελευταίου δανείου...

Έτσι λοιπόν το μόνο βέβαιο για την ώρα είναι το πλήθος των τεχνοκρατών, Ευρωπαίων και Αμερικανών -δεδομένου ότι «το ΔΝΤ θα εξακολουθήσει να παίζει το ρόλο του» κατά την Κριστίν Λαγκάρντ-, που ετοιμάζονται να εγκατασταθούν στην Ελλάδα για τουλάχιστον 30 χρόνια.

Το βάρος του δανεισμού είναι τεράστιο.

Στα 110 δισ. ευρώ του πρώτου Μνημονίου έρχονται να προστεθούν άλλα 60 δισ. ευρώ.

 Συνολικά 170 δισ. ευρώ.

 Πόση άραγε θα είναι η μείωση του ελληνικού χρέους;

Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, μόνο η ανταλλαγή με 30ετή ομόλογα προκαλεί ωφέλεια 26,1 δισ. ευρώ ή 12% του ΑΕΠ.

Όσα δηλαδή προσέφερε η Ρωσία ….

βουλευτές : συνεχής η απαξίωση του θεσμικού τους ρόλου

'Aμεση σύγκληση του διευρυμένου Κοινοβουλευτικού Τομέα Εργασίας (ΚΤΕ) Μεταφορών του ΠΑΣΟΚ ζητούν 21 βουλευτές , από τον υπουργό Γιάννη Ραγκούση για τον προγραμματισμό και τις προθέσεις του υπουργείου Υποδομών σχετικά με το θέμα των ταξί.

Μάλλον στο κείμενό τους, θα λένε, ότι «δεν πάει άλλο πια, αυτό δεν είναι σοσιαλισμός!!!¨»  κι...άλλα τέτοια τρομερά.

Οι οποίοι μετά τις σχετικές … εξηγήσεις θα ξανακάτσουν στ΄ αυγά τους (κο …κο …κο)

Καμία αντίδραση όμως δεν έχουν για την … «σωτήρια»  ψήφο τους   

( με το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο )

που για κάποιο …. περίεργο λόγο (λέμε τώρα …)

μετετράπη σε 

 selective default (επιλεκτική χρεοκοπία)

ή

resticted default (περιορισμένη χρεοκοπία)

Δεν προσέφυγαν στην ολομέλεια για να απαιτήσουν εξηγήσεις από την κυβέρνηση που ερήμην του Ελληνικού Λαού μας επέβαλε την Τρόικα, 

που διέλυσε τα πάντα στη χώρα με το πρόσχημα της σωτηρίας της, 

που παρά τα επώδυνα μέτρα κανένα θετικό αποτέλεσμα δεν προκύπτει,

κανένας δείκτης δεν έχει θετικό πρόσημο.

Δεν συναισθάνονται ότι χρησιμοποιούνται για την επίτευξη αλλότριων στόχων σε βάρος της ανεξαρτησίας της χώρας μας.

Καμία αντίδραση για την αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού της χώρας.

Για την πείνα που είναι προ των θυρών, την ανεργία στα ύψη, τους νέους στα σταυροδρόμια του κόσμου να αναζητούν τις τύχες τους.

Για τον αφανισμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων .

Αλλά με την παλαιοκομματική λογική τους ( για τα ψηφαλάκια ) κάνουν .... παρέμβαση για το θέμα των ταξιτζήδων.

Κανένα μέτρο - καμία συναίσθηση του θεσμικού τους ρόλου.

Ο βουλευτής οφείλει να βουλεύεται ανεξάρτητος και να θεσμοθετεί , 

     .......  δεν είναι άβουλο ον, 

                                           κουκί στο κομματικό τράστο.

Αλλά μάλλον έχετε κάνει τις επιλογές σας

ή

καλύτερα τα ...κουμάντα σας .

Αλλά να ανεμένετε τα επίχειρα των πράξεών σας

ένα σχέδιο - για μια μεγάλη προοδευτική , δημοκρατική, πλειοψηφική Αριστερά

"Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται

 στον πατριωτισμό των Ελλήνων"

Σύνταγμα της Ελλάδος ( άρθρο 120 )

70 χρόνια μετά την ναζιστική κατοχή που μετέβαλε τη χώρα μας σε ερείπια και άφησε πίσω της εκατοντάδες νεκρούς, η πατρίδα μας βρίσκεται στη μέγκενη της δικτατορίας του ΔΝΤ,των Ευρωπαϊκών τραπεζών και των διεθνών τοκογλύφων.

Το σύνταγμα της χώρας έχει υποκατασταθεί από το τερατούργημα που ονομάζεται Μνημόνιο.

Η Εθνική Κυριαρχία έχει εκχωρηθεί στους διεθνείς δανειστές, με την ευθύνη εκείνων που είναι δεσμευμένοι από το Σύνταγμα και τον θεσμικό τους ρόλο, να την υπερασπίζονται.

Η χώρα είναι παραδομένη στο έλεος των αδίστακτων κερδοσκόπων.

Το μέλλον της και το μέλλον του Λαού μας είναι υποθηκευμένο.

Η Ελληνική κοινωνία διαλύεται.

Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες είναι βυθισμένοι στην πιο μαύρη απελπισία.

Το κράτος από εγγυητής δημοκρατικής νομιμότητας και κοινωνικής ισορροπίας έχει μεταβληθεί σε θλιβερό εντολοδόχο του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ.

Το Ελληνικό Κοινοβούλιο, κορυφαίος θεσμός της Δημοκρατίας, υποβαθμίζεται , περιθωριοποιείται και αγνοείται.

Οι βουλευτές, επίσης.

Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας έχει αναγορευτεί και δυστυχώς με την ψήφο της πλειοψηφίας της Βουλής , σε μοναδικό παράγοντα που αποφασίζει για όλα.

Η Τρόικα έχει επιβάλλει τους όρους της.

Τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα των πολιτών περιορίζονται.

Οι δημοκρατικές και λαϊκές ελευθερίες συρρικνώνονται.

Ο πολιτισμός της εργασίας καταστρέφεται.

Οι μισθοί και οι συντάξεις υποβαθμίζονται δραματικά.

Τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα καταστρατηγούνται, φαλκιδεύονται και καταργούνται.

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν κατά χιλιάδες.

Η ανεργία καλπάζει.

Η φτώχεια απλώνει τη σκιά της σ΄ολόκληρη τη χώρα.

Τα συνδικάτα παραπαίουν.

Οι πνευματικοί άνθρωποι εκτός από μερικές φωτεινές εξαιρέσεις, βρίσκονται σε βύθιση διαρκείας.

Το σύστημα επιτίθεται.

Τα θεμελιακά βάθρα του Κοινοβουλευτικού μας Συστήματος, οι συλλογικές ελευθερίες, δηλαδή, που εκφράζουν τα συνταγματικά δικαιώματα των  πολιτών , δοκιμάζονται από την αυθαιρεσία της εκτελεστικής εξουσίας.

Η Δημοκρατία υποχωρεί.

Θλιβερή είναι η εικόνα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.

Κυβέρνηση πειθήνιο όργανο του ΔΝΤ και της Τρόικας.

Υπουργοί μαριονέτες που συναγωνίζονται μεταξύ τους σε επίδειξη αντικοινωνικής υστερίας.

Βουλευτές βολεμένοι και πειθαρχημένοι στις εντολές των κομματικών ιερατείων , αδιάφοροι μπροστά στις κατακλυσμιαίες ανατροπές που ακυρώνουν κατακτήσεις δεκαετιών του εργατικού κινήματος, ένθερμοι υποστηρικτές όλων των νομοθετικών τερατουργημάτων που η κυβέρνηση εισάγει στο Κοινοβούλιο με εντολή της Τρόικας.

Αντιπολίτευση άτολμη, δειλή, φοβισμένη , αναποφάσιστη και διστακτική ακόμη και στη διεκδίκηση της εξουσίας 

και μια

Αριστερά αμήχανη, χλωμή, απαξιωμένη, σκιά του παλιού καλού της εαυτού, έτοιμη να διασπαστεί χίλιες ακόμη φορές, ανέτοιμη  και απρόθυμη να παραμερίσει τις ασήμαντες διαφορές που την χωρίζουν , να δημιουργήσει τη μεγάλη προοδευτική δημοκρατική και πλειοψηφική Αριστερά, που θα δώσει όραμα, που θα ανοίξει δρόμους, που θα επαναφέρει την πίστη και που θα δώσει ελπίδα στο Λαό μας, που δοκιμάζεται.

Τα όσα  συνέβησαν την 15η και  29η  Ιούνη με κύρια αν όχι με αποκλειστική ευθύνη του Γ. Παπανδρέου, μόνο τιμή δεν περιποιούν στον ίδιο και στο πολιτικό σύστημα της χώρας.

Αλλά καθώς στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα, η μόνη τώρα υπεύθυνη και ρεαλιστική διέξοδος είναι η προσφυγή στις κάλπες.

Ο Λαός,  που τώρα πρέπει να πει το λόγο του, να αποφασίσει για το παρόν και το μέλλον του.

Οι τραυματικές εμπειρίες από την διακυβέρνηση  της χώρας από το μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ, πρέπει να περάσουν ... για πάντα στο παρελθόν.

Δυστυχώς η πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην ΕΕ δεν είναι η καλύτερη.

Ανεπαρκείς πολιτικές ηγεσίες χωρίς σχέδιο, χωρίς όραμα και χωρίς κοινωνική ευαισθησία, επιχειρούν να αντιμετωπίσουν τα σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα με πολιτικές που βαθαίνουν την κρίση και που διευρύνουν τις ζώνες της ανεργίας και της φτώχειας.

Η πολιτική , δημοκρατική και κοινωνική Ευρώπη πρέπει να  είναι έννοιες αλληλένδετες και αδιαπραγμάτευτες. 

Η ρήξη με την νεοφιλελεύθερη ιδεολογία και η αναζήτηση μιας εναλλακτικής σοσιαλιστικής πολιτικής για την ανάπτυξη, τον πολιτισμό, το περιβάλλον, τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα και για έναν κόσμο χωρίς ανασφάλειες, χωρίς φτώχεια, χωρίς ανεργία, χωρίς κοινωνικό αποκλεισμό και χωρίς πολέμους πρέπει να βρίσκεται στον πυρήνα των καθημερινών προσπαθειών μας.

Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με μια κοινωνική πραγματικότητα που κυριαρχείται από φτώχεια , ανεργία, κοινωνικό αποκλεισμό , από ανισότητες και κοινωνικές αδικίες που αλλοιώνουν την έννοια του σοσιαλισμού και θαμπώνουν το κοινωνικό όραμα.

Δεν μπορούμε να παραμείνουμε και δεν θα παραμείνουμε θεατές μπροστά σε μια νεοσυντηρητική πολιτική που υπονομεύει τα συστήματα κοινωνικής προστασίας , με βίαιες  νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις και που υπονομεύει το μέλλον των γενεών που έρχονται.

Το επαίσχυντο μνημόνιο πρέπει να καταργηθεί.

Το τερατώδες μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα πρέπει να ακυρωθεί.

Το επαχθές και απεχθές χρέος της χώρας μας πρέπει να διαγραφεί στο σύνολό του ή στο μεγαλύτερο μέρος του.

Η Εθνική Αξιοπρέπεια δεν είναι διαπραγματεύσιμη.

Τα όνειρα των παιδιών μας, δεν είναι διαπραγματεύσιμα.

Οι άνεργοι, οι αποκλεισμένοι, οι νέοι και όλοι εκείνοι που έχουν παγιδευτεί σε μια πολιτική που τους εκτοπίζει από κάθε δημιουργική δραστηριότητα και τους περιθωριοποιεί, απαιτούν νέες προοδευτικές πολιτικές, νέες απαντήσεις και νέες λύσεις στα σύνθετα και κρίσιμα για τη ζωή τους ( και τη ζωή των οικογενειών τους)  προβλήματα.

Και πρέπει να τις έχουν

Πριν η αμφισβήτηση του αδιάφορου και άδικου πολιτικού συστήματος μεταβληθεί σε αμφισβήτηση της ίδιας της δημοκρατίας και των θεσμών της.

Κυρίαρχη προτεραιότητα επιβάλλεται να είναι η ένταξη αυτών των λαϊκών στρωμάτων σε ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα που θα αποκαταστήσει τις κλονισμένες βεβαιότητές τους

και 

που θα εμπνεύσει μια νέα εμπιστοσύνη προς το κοινωνικό κράτος και τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Τώρα είναι η ώρα των ίδιων των ανθρώπων του μόχθου.

Αυτοί εξάλλου θα σηκώσουν στα χέρια τους την αυριανή κοινωνία.

Ο κόσμος του μέλλοντος είναι δική τους υπόθεση.

Πέρα από τα λάθη, τις παραλείψεις, τις ανεπάρκειες, τις καθυστερήσεις ή τους συμβιβασμούς των κοινωνικών τους εκπροσωπήσεων, είναι η ώρα , αυτοί να εκφράσουν δυναμικά την αντίθεση, την οργή τους και το θυμό τους, απέναντι σε μια πολιτική που λεηλατεί τη ζωή τους και καθημερινά τους περιθωριοποιεί όλο και περισσότερο.

Σ΄ αυτούς επικεντρώνεται η προσοχή, το ενδιαφέρον και η ελπίδα όλων μας.

Στο δικό τους αυθορμητισμό και στη δική τους αποφασιστικότητα θα στηριχτούν οι αυριανές συγκρούσεις και οι μελλοντικές μεγάλες νίκες του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Η σχέση μας με αυτές τις δυνάμεις είναι συνειδητή , είναι διαρκής, είναι σταθερή, είναι ακατάλυτη.

Θεμελιώθηκε σε κοινούς και σκληρούς κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, μοιραστήκαμε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες αγωνίες, τις ίδιες επιτυχίες, τις ίδιες απογοητεύσεις, μοιραστήκαμε το ίδιο όνειρο.

Ο χώρος της εργασίας υπήρξε πάντα εκείνος από τον οποίο αντλήσαμε δύναμη, έμπνευση, ενθουσιασμό, πολιτικά και ιδεολογικά επιχειρήματα, αλλά κι  ένας χώρος κι ένας κόσμος με τον οποίο γράψαμε μια κοινή πορεία.

Εκφράζουμε τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη μας στις αστέρευτες δυνάμεις του Λαού μας.

Μέσα από τις στάχτες που αφήνουν πίσω τους η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα

  και η κυβέρνηση των μνημονίων , 

θα αναδυθεί μια νέα κοινωνία,

μια δημοκρατική συμμετοχική διεκδικητική και αλληλέγγυα κοινωνία,

μια κοινωνία που θα στηρίζεται στη συλλογική αφύπνιση,

στη δημοκρατική εξέγερση,

στη δημιουργική φαντασία,

στην πολιτική συνειδητοποίηση και στην τόλμη εκείνων που υφίστανται τις συνέπειες της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας.

Το δικό μας χρέος , ως προοδευτικών ανθρώπων και σοσιαλιστών, είναι να εκφράσουμε στην πράξη την υποστήριξη και την αλληλεγγύη μας σε κάθε προσπάθεια χειραφέτησης και σε κάθε πρωτοβουλία που στοχεύει στην επανάκτηση της χαμένης κοινωνικής δυναμικής και της βούλησης για μια αποφασιστική αντίσταση στα κύματα των νεοφιλελεύθερων επιθέσεων.

Μενέλαος Γκίβαλος: "«Το Μνημόνιο απελευθερώνει» τους κερδοσκόπους"

Στο στρατόπεδο του Νταχάου.. οι εγκληματίες ναζιστές υποδέχονταν τους μελλοθάνατους με το σύνθημα: «ARBEIT MACHT FREI», δηλαδή «Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ», που βρισκόταν σε επιγραφή, κρεμασμένη στην πόρτα του στρατοπέδου... Στις ημέρες μας τα πράγματα είναι πιο «ραφιναρισμένα»... Στο σύγχρονο νεοφιλελεύθερο στρατόπεδο, στο οποίο οδηγούνται διαδοχικά χώρες και λαοί της Ευρώπης, η αντίστοιχη πινακίδα γράφει: «ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ»... Ποιους, όμως, απελευθερώνει στην πραγματικότητα;  Μα ποιους άλλους;... Τους κερδοσκόπους, τους «αεριτζήδες», τους «πλιατσικολόγους», τους οποίους επισήμως προσκάλεσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, παρουσιάζοντάς τους ένα μακρύ κατάλογο εκποίησης της δημόσιας, κρατικής και κοινωνικής περιουσίας, τον οποίο ονόμασε, μάλιστα, «πρόγραμμα αντιμετώπισης της κρίσης».  Άλλωστε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός φρόντισε να ξεκαθαρίσει το νόημα του «προγράμματος εκποίησης», αφού πριν από λίγες ημέρες συναντήθηκε με τον περιβόητο Τζορτζ Σόρος, ενώ στην «ημερήσια διάταξη» υπάρχει χορεία ξένων και εγχώριων κερδοσκόπων –δήθεν επενδυτών–, με τους οποίους επικοινωνεί και τους συμβουλεύεται. Στο «στρατόπεδο» του ΔΝΤ και των κερδοσκόπων οδηγούνται σήμερα ολόκληροι λαοί, πολίτες, εργαζόμενοι...  Αυτοί αποτελούν τους σύγχρονους κρατούμενους-δεσμώτες, τα σύγχρονα ανθρώπινα πειραματόζωα των μηχανισμών της αγοράς.  Στους δικούς μας, στους Έλληνες πολίτες, η κυβέρνησή μας και ο πρωθυπουργός κρέμασαν την εγχώρια κοινωνική «ετικέτα» που γράφει «κοπρίτες, φυγόπονοι, αντιπαραγωγικοί, απατεώνες, φοροφυγάδες». Ζούσαμε, μας λένε, μέχρι τώρα μια ζωή που δεν μας άξιζε και θα πρέπει να προσαρμοστούμε και –κυρίως– να αλλάξουμε μυαλά, τρόπο σκέψης, να δούμε τον κόσμο μέσα από τα νεοφιλελεύθερα «γυαλιά»... Κακώς νομίζαμε ότι οι δημόσιες υποδομές, η δημόσια παραγωγική βάση της χώρας, ο εθνικός μας πλούτος αποτελούν στρατηγικά θεμέλια της υπόστασης και της ανάπτυξης της χώρας.  Δεν συνιστούν παρά «φωλεές προνομιούχων συντεχνιών», τις οποίες θα «εξυγιάνουν» οι ιδιώτες-κερδοσκόποι και οι ξένες εταιρείες, τύπου Siemens. Κακώς νομίζαμε ότι το κοινωνικό κράτος και το κράτος δικαίου αποτελούν τους πυλώνες της δημοκρατικής πολιτείας και της κοινωνικής συνοχής.  Στο νεοφιλελεύθερο στρατόπεδο καταργούνται οι μισθοί, οι συντάξεις, οι εργασιακές σχέσεις, τα δικαιώματα των πολιτών, διότι παρεμποδίζουν την ανάπτυξη. Όσο για τα Νοσοκομεία, τα Πανεπιστήμια, τα Σχολεία και γενικώς ό,τι έχει σχέση με το Δημόσιο, πρέπει να συρρικνωθούν και να οδηγηθούν τελικώς στους «θαλάμους εξυγίανσης» της ιδιωτικής κερδοσκοπίας. Υπάρχει, όμως, και ένας ακόμα πρωτεύων όρος στη λειτουργία του μνημονιακού «στρατοπέδου»: Η απόλυτη υπακοή, η προσαρμογή των δεσμωτών-πολιτών στις επιταγές των αφεντικών και των εντολοδόχων τους, χωρίς καμιά αντίδραση, καμιά διαμαρτυρία, καμιά αντίσταση. Η οικονομική και πολιτική δικτατορία του Μνημονίου δεν επιτρέπει την απείθεια, την ανυπακοή, τη διατύπωση αντίθετης γνώμης, εναλλακτικής πρότασης. Ο «μνημονιακός ολοκληρωτισμός» αποτελεί τη σύγχρονη μορφή του αυταρχικού προτύπου το οποίο ο Carl Schmitt, εστεμμένος νομικός του Γ΄ Ράιχ, αποκάλεσε «κοινοβουλευτική δικτατορία». Μέσα σ’ αυτό το «καθεστώς», όμως, δημιουργείται, συσσωρεύεται και πολλαπλασιάζεται μια επικίνδυνη κοινωνική ένταση, που μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες αντιδράσεις. Μια εξουσία που εκφοβίζει και απειλεί τους πολίτες, που απαξιώνει το μόχθο και την προσφορά τους, που δεν προσφέρει καμιά προοπτική, μια εξουσία που αισθάνεται αντίπαλο τον ίδιο το λαό της έχει ήδη χάσει το «παιχνίδι». Ο «οδικός χάρτης» του Γ. Παπανδρέου δεν αποτελεί παρά την πορεία προς την καταστροφή, συνιστά «κλειστό κύκλο» συρρίκνωσης και απαξίας που διαγράφουμε στο εσωτερικό του «στρατοπέδου» του Μνημονίου. Εάν σήμερα η χώρα και ο λαός της ανεβαίνουν το δικό τους «Γολγοθά», έχουν ήδη κατανοήσει ότι η «Ανάσταση» είναι δυνατή μόνο εκτός των τειχών των «Μνημονίων» και των καταστροφικών μηχανισμών τους. Κι αλίμονο στους «Φαρισαίους» που μας εμπαίζουν και μας λοιδορούν.  (Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" στις 21/4/11)

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ : του «Πανελλήνιου Άρματος Πολιτών» και της «Κοινωνικής Αριστεράς»

Αθήνα, 14/07/2011

Μήνυμα Αλληλεγγύης, Ενότητας και Αγώνα στους χιλιάδες αγωνιστές του ΠΑΣΟΚ, που ανησυχούν για το μέλλον της χώρας

Εμείς, που υπογράφουμε αυτή την κοινή ανακοίνωση στελέχη του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΑΡΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΩΝ και της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, με κοινή πολιτική και ιδεολογική αφετηρία, το πάλαι ποτέ πατριωτικό και δημοκρατικό Κίνημα, εκφράζουμε τη βαθειά ανησυχία μας για όσα, με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης, συμβαίνουν στην οικονομία, στην κοινωνία και στα εθνικά θέματα.

Η εθνική κυριαρχία έχει εκχωρηθεί στους διεθνείς δανειστές με την ευθύνη εκείνων, που είναι δεσμευμένοι από το Σύνταγμα, να την υπερασπίζονται. 

Το Σύνταγμα έχει υποκατασταθεί από το τερατούργημα που ονομάζεται Μνημόνιο.

Η χώρα είναι παραδομένη σε αδίστακτους κερδοσκόπους. 

Το μέλλον του λαού μας είναι υποθηκευμένο.

Η ελληνική κοινωνία διαλύεται.

Το Ελληνικό Κοινοβούλιο υποβαθμίζεται και περιθωριοποιείται.

Η δανειακή σύμβαση που συνόδευε το πρώτο Μνημόνιο, δεν επικυρώθηκε ποτέ από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Η Τρόικα έχει επιβάλλει τους όρους της.

Στέλνουμε σήμερα, μήνυμα Αλληλεγγύης, Ενότητας και Αγώνα στους χιλιάδες αγωνιστές του ΠΑΣΟΚ, που ανησυχούν για το μέλλον της χώρας.

Το μήνυμα μας αυτό, απευθύνεται σε όλους εκείνους με τους οποίους συναντηθήκαμε σε μεγάλους πολιτικούς, πατριωτικούς και κοινωνικούς αγώνες, σε όλους αυτούς με τους οποίους συναντιόμαστε καθημερινά στους δρόμους και τις πλατείες της χώρας.

Απευθύνεται σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, στα συνδικάτα και στην οργανωμένη βάση τους, σε κάθε στρατευμένο στέλεχος, σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο.

Απευθύνεται στους ανθρώπους του μόχθου, στους εργαζόμενους, στους άνεργους και τους συνταξιούχους, στους άνδρες και στις γυναίκες, στους νέους κ στις νέες , στους ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών, σε όλους τους μη προνομιούχους Έλληνες.

Μπροστά σε ένα παρόν, που αποδιαρθρώνεται και διαλύεται με ρυθμούς επικίνδυνους και σε ένα μέλλον που κανένα μήνυμα αισιοδοξίας δεν μεταφέρει, κανείς δεν μπορεί να παραμένει αδρανής, αδιάφορος και σιωπηλός.

Η αδράνεια και η αδιαφορία προετοιμάζουν τις επόμενες υποχωρήσεις, τις νέες ταπεινώσεις και τις νέες ήττες.

Και η σιωπή, είναι Συνενοχή.

Ας ενώσουμε λοιπόν, τις δυνάμεις μας σε ένα παλλαϊκό Κίνημα Ανατροπών και Αλλαγών για το μέλλον της Ελλάδας και την Ελλάδα του μέλλοντος.

Ας το κάνουμε Τώρα. 

Οι καιροί δεν περιμένουν και η ιστορία δεν συγχωρεί.

          ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ                  Για την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

                    ΠΟΛΙΤΩΝ

              Ο Πρόεδρος                                    Αντώνης Κοτσακάς

           Γιάννης Δημαράς                                Γιώργος Ραυτόπουλος

                                                                 Σπύρος Κότσιας

                                                                 Γιάννης Γκόβας