Αγγίζοντας τα όρια της αυτό-γελοιοποίησης, τα κυβερνητικά στελέχη μιλούν πάλι για «εθνικές επιτυχίες», ισχυριζόμενα, κόντρα στην ξεροκέφαλη πραγματικότητα, ότι η «σωτηρία» της χώρας είναι στο σωστό δρόμο , επιτιθέμενα - με θράσος περισσό - σε όσους την επικρίνουν, για την υποθήκευση του μέλλοντος μας , την εκχώρηση αρμοδιοτήτων στους γκαουλάιτερ της Τρόικας , την εκποίηση του εθνικού μας πλούτου, και την απειλή της Εθνικής Ανεξαρτησίας της χώρας.
Με τον πρωτοφανή δανεισμό από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, τα Μνημόνια και τα Μεσοπρόθεμα μακράς διαρκείας, που συνοδεύονται από πολύ βεβαρημένα μέτρα λιτότητας, η κυβέρνηση χοροπήδαγε γιατί κατόρθωσε να απομακρύνει -για την ώρα- τον κίνδυνο της χρεοκοπίας της χώρας. (ελεγχόμενη χρεοκοπία).
Όμως αυτή η «επιτυχία» στηρίζεται στο ότι αναγκαστικά δέχθηκε και «νέα δέσμη μέτρων διάσωσης» της ελληνικής οικονομίας, μέχρι το 2020.
Δεν φαντάζονται όμως ( ούτε βέβαια κι ο τελευταίος αισιόδοξος υποστηρικτής τους – αν υπάρχει τέτοιος ) ότι θα παραμείνουν στο πόστο τους μέχρι το 2020, ώστε να αποδείξουν εμπράκτως το μέγεθος της «επιτυχίας» τους.
Και χοροπηδούν .......
επιχειρηματολογώντας για τον «κυβερνητικό άθλο της απομάκρυνσης (πρόσκαιρης ή οριστικής, αυτό θα το δείξει ο χρόνος) του άμεσου κινδύνου χρεοκοπίας της χώρας».
Όμως στο βάθος του χρόνου η χώρα θα παίζει με τους οίκους αξιολόγησης το κρυφτούλι της επιλεκτικής ή στιγμιαίας ή παροδικής χρεοκοπίας και θα ανεβοκατεβαίνει τα σκαλοπάτια του C ή S ή όποιου άλλου γράμματος του λατινικού αλφαβήτου επιλεχθεί να συνοδεύει τη σταθερή λέξη default και θα παίζει στοίχημα για το πότε και αν θα ξαναβγεί στις αγορές.
Τα νέα δάνεια φέρνουν και νέα μέτρα, που θα συνοδεύουν την άμεση και πιστή εφαρμογή των ήδη ψηφισμένων μέτρων που όμως κανένα στόχο δεν επιτυγχάνουν .
Κι όπως μας τα λένε οι Σόιμπλε και Τρισέ, θα είναι καλύτερα να χωνέψουμε ότι .....
"είναι προτιμότερο να χάσουμε μέρος της εθνικής κυριαρχίας μας, όσο το δυνατόν γρηγορότερα".
Αναμένονται λοιπόν και νέα μέτρα , μέσω του δεύτερου πακέτου του εφαρμοστικού νόμου, σε συνέχεια του πρώτου εφαρμοστικού νόμου, που ψηφίστηκε τον Ιούνιο για να πάρουμε τον Ιούλιο την 5η δόση από το πρώτο δάνειο των 110 δισ. ευρώ από την τρόικα.
Το αποτέλεσμα δεν έχει αλλάξει.
Η νεοφιλελεύθερη και ανερμάτιστη πολιτική της κυβέρνησης έχει στείλει τον ιδιωτικό τομέα σε κατάσταση μόνιμης και ίσως μη αναστρέψιμης αιμορραγικής κατάστασης, με μισθούς και συντάξεις κομμένα, με την ανεργία στα ανεμοδαρμένα ύψη και με τους φόρους εκτοξευμένους στο διάστημα, με επιχειρήσεις να κλείνουν η μία μετά την άλλη και τις ανέξοδες υποσχέσεις για «χρηματοδοτήσεις από προγράμματα και τράπεζες» να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, την ίδια στιγμή που αποκαλύπτεται (;) ότι το τραπεζικό σύστημα τροφοδοτείται υπογείως με κρατικό χρήμα.(βλέπε Proton Bank και αναδρομική ρύθμιση Βενιζέλου).
Οι δαπάνες του κράτους εκτοξεύονται, κανένας οικονομικός στόχος δεν επιτυγχάνεται με την απίθανη αιτιολογία της «λευκής απεργίας» .
Η κυβέρνηση είναι ανήμπορη ή και απρόθυμη να ελέγξει και να περιορίσει το δημόσιο τομέα και τις απύθμενες δαπάνες του, όπως και τη χάσκουσα φοροδιαφυγή στη χώρα, εξαντλώντας και την τελευταία «σταγόνα αίματος» από τους «συνήθεις υπόπτους» μισθωτούς, συνταξιούχους και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Υπουργοί μαριονέτες που συναγωνίζονται μεταξύ τους σε αντικοινωνική υστερία.
Βουλευτές, βολεμένοι και πειθαρχημένοι στις αλλοπρόσαλλες εντολές των κυβερνητικών και κομματικών ιερατείων, αδιάφοροι μπροστά στις κατακλυσμιαίες ανατροπές που ακυρώνουν καταχτήσεις δεκαετιών, ένθερμοι υποστηρικτές όλων των νομοθετικών τερατουργημάτων που η κυβέρνηση εισάγει στο κοινοβούλιο με εντολή της Τρόικας.
Η κυβέρνηση ζει μια εικονική πραγματικότητα στα παρασκήνια της ζωής
Οι τοκογλύφοι θέλουν να καρπωθούν όσα μπορούν περισσότερα και να μας πάρουν δημόσια περιουσία μπητ παρά, κι αυτό επιβαλλουν.
Η διεθνής σύμβαση δανεισμού 1,5 χρόνο τώρα μετά την άρπα κόλλα διαδικασία που προσβάλλει τον κοινοβουλευτικό θεσμό , δεν έχει επικυρωθεί-υπογραφεί.
Είμαστε η μοναδική χώρα στο κόσμο που υποθηκεύει την δημόσια περιουσία της.
Το πρόβλημα παραμένει στο ακέραιο.
Προς τι λοιπόν οι πανηγυρισμοί, όταν η συνεχιζόμενη κρίση στην ευρωζώνη απειλεί να κάνει στάχτη τις κεφαλαιαγορές και την αιματηρή θυσία του ελληνικού λαού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου