Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Don Quixote ( new Greek version ) ή ... Εφιάλτης


Οι  «Κυβερνώντες με επιτροπεία γκαουλάιτερ» εμφάνιζαν την απόφαση των Βρυξελλών σαν μεγάλη οικονομική επιτυχία και αποτέλεσμα των σκληρών τους διαπραγματεύσεων.

Εμφάνιζαν επιτυχία την απομάκρυνση (;)  του ενδεχομένου πτώχευσης της ελληνικής οικονομίας.


Εμφάνιζαν επιτυχία ότι οι Ελληνικές Τράπεζες θα εξακολουθήσουν να έχουν ρευστότητα.


Εμφάνιζαν δικαίωση την παράδοση εθνικής κυριαρχίας, ως προς τις αποφάσεις σε εθνικό επίπεδο, στην Τρόϊκα που μας δίνει …. «τα ωραία της χρήματα».


ΝΑΙ με  αυτούς τους όρους « είχαν επιτυχία».

Πούλησαν μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας και πήραν δάνεια σοβαρού ύψους με χαμηλότερο επιτόκιο, μεταθέτοντας την αποπληρωμή των χρεών μας στις επόμενες γενιές  (30 χρόνια), ελπίζοντας  να δουν και … ανάπτυξη.

Μια «ανάπτυξη» που, αν έρθει, είναι σχεδιασμένη να έρθει μέσα από την επέκταση των δραστηριοτήτων του διεθνούς κεφαλαίου το οποίο διευκολύνεται με κάθε τρόπο για τις επενδύσεις του ακόμα και σε βάρος του περιβάλλοντος, που αποτελεί εθνικό μας πλούτο.


Η «ανάπτυξή» τους όμως θα βασίζεται στην υποβάθμιση των εισοδημάτων των Ελλήνων και στη δέσμευση και εκποίηση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου.


Αφού με τους εκβιασμούς στους άβουλους-βολεμένους βουλευτές κατάφερε να πάρει την θετική τους ψήφο στο Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ( στην απόφαση δηλαδή του Ελληνικού Κοινοβουλίου για παράδοση της χώρας στην Ευρωζώνη) , με βάση τις υποσχέσεις των ισχυρών για βοήθεια και με τις απειλές για αδυναμία πληρωμής μισθών και συντάξεων των Ελλήνων αν δεν ψηφιζόταν το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ο Γ. Παπανδρέου «αισθάνεται δικαιωμένος» .

Παραβλέποντας σκόπιμα την κατάλυση της δημοκρατίας στη χώρα που την «γέννησε» από  τους πραίτορες της σε αγαστή συνεργασία με τα ακροδεξιά στοιχεία που την περιβάλλουν να πνίγουν στα δακρυγόνα και στα χημικά το κέντρο της Αθήνας.


Παραβλέποντας ότι ενώ ακόμη δεν έχει κυρωθεί η διεθνής σύμβαση δανεισμού μας ( από το περσινό πρώτο Μνημόνιο) και τον τρόπο που υφάρπαξε την ψήφο των άβουλων βουλευτών του.


Αισθάνεται  δικαιωμένος  ενώ  έδωσε τις  δεσμεύσεις που  ήθελαν το Eurogroup και το ΔΝΤ για να διευκολύνουν την Ελληνική οικονομία ώστε να μη …. χρεοκοπήσει.


Τώρα που κατακάθησε ο κουρνιαχτός της «κοσμογονίας» που «έφερε» στη χώρα μας «η μεγάλη νίκη της μαχητικής μας κυβέρνησης»,  μπορούμε πιο ήρεμα να εκτιμήσουμε ορισμένα πράματα σε σχέση με τις «προσδοκίες» και τις «ελπίδες».


Οι εξελίξεις στην Ευρωζώνη συνιστούν επίσης άλλη μια πιο καθαρή θεώρηση της κατάστασης.
Οι τεράστιες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και ο κίνδυνος κατάρρευσης - έστω και προσωρινά -  της Κυβέρνησης, μετατράπηκαν σε αναγνώριση ανάγκης για να δοθεί σημαντική και άμεση βοήθεια.


Κι έτσι δόθηκε η βοήθεια που χρειαζόταν η κυβέρνηση και το σαθρό τραπεζικό μας σύστημα.


Τίθεται όμως αμείλικτα το ερώτημα:


Ποιός μας έφερε σε αυτή τη χρεοκοπία και μας εμφανίζει τώρα πακέτα οικονομικής βοήθειας που στοχεύουν να  μετατρέψουν τον Έλληνα σε φθηνό εργάτη ή  κακοπληρωμένο υπάλληλο, χρεωμένο για τα επόμενα τριάντα χρόνια μέχρι το λαιμό;


Ποιος μας υπερφόρτωσε  άγχος, να μη μπορούν να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις του επόμενου μήνα, έτσι ώστε να μοιάζει σαν «γλυκειά χαραυγή» η παροχή νέων δανείων που βαθαίνουν τις υποχρεώσεις της Ελλάδας;


Ποιος μας συνηθίζει στην ιδέα ότι οι επενδύσεις για το μεγάλο κεφάλαιο πρέπει να διευκολύνονται με κάθε τρόπο, ότι οι τράπεζες που κρατάνε τα λεφτά μας και έχουν μεγάλη κερδοφορία πρέπει να επιχορηγούνται κάθε τόσο με νέες επιχορηγήσεις προκειμένου να διατηρούν ρευστότητα, την οποία δε μετακυλούν μάλιστα στην πραγματική οικονομία;


Σε μια περίοδο που ο Ελληνικός λαός ψάχνει να βρει μονόευρω  στην τσέπη του, τα λουκέτα στις επιχειρήσεις είναι η τραγική καθημερινότητα, οι νέοι μας -  το μέλλον της χώρας -  βλέπουν το εξωτερικό σαν  μοναδικό τόπο αναζήτησης εργασίας και επιβίωσης,  η Κυβέρνηση, αναβαθμισμένη από τα χαμόγελα και τις αγκαλιές των ισχυρών του Eurogroup,  αναζητά πίστωση χρόνου μήπως και …. εκτιμήσουμε τις «εθνικές»  υπηρεσίες που μας προσφέρει.


Πρέπει να της αναγνωρίσουμε ότι προσφέρει όντως υπηρεσίες.


Αλλά το θέμα είναι σε ποιους;


Τις προσφέρει στο Λαό της που αντιδρά με κάθε τρόπο και αυτή τον αντιπαλεύει με πρωτοφανή βαρβαρότητα ή τις προσφέρει προς τους ξένους Εταίρους μας, στο διεθνές Κεφάλαιο και προς το Τραπεζικό σύστημα το οποίο ουδόλως στενοχωρεί;


Τι άλλο έχει συμφωνηθεί ή θα συμφωνηθεί στη συνέχεια για την εκχώρηση του εγχώριου  πλούτου και της κυριαρχίας της Ελλάδας προκειμένου να υπάρξει αυτή η νέα βοήθεια;


Και  μπορεί ο  Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του να μη θεωρούνται από την συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού  κατάλληλοι για την διακυβέρνηση της χώρας , 
για  τις αμέτρητες ανακολουθίες της,
για την αλλοπρόσαλλη, ανερμάτιστη νεοφιλελεύθερη πολιτική της,
για  τα χονδροειδή ψεύδη της,
για τους εκβιασμούς της ,
για την υποβάθμιση , περιθωριοποίηση και αγνόηση του θεσμού της Δημοκρατίας – το κοινοβούλιο- ,
για τον περιορισμό των ατομικών και συλλογικών  δικαιωμάτων μας,
για την συρρίκνωση των δημοκρατικών και λαϊκών ελευθεριών  , για την φαλκίδευση και κατάργηση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων,


αλλά για τους Διεθνείς Εταίρους της εκμετάλλευσης της χώρας μας, έχει/ουν ήδη κριθεί πάρα πολύ κατάλληλος/η όπως φαίνεται.

Γιατί δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι ο δανεισμός από τις διεθνείς αγορές δεν είναι μια φυσιολογική ανάγκη για ένα κράτος ή μια οικονομία.



Ο δανεισμός είναι πρωταρχική οργανική ανάγκη εκείνων που κατέχουν τα προς δανεισμό κεφάλαια.


Ο δανεισμός δεν είναι προϊόν των δανειακών αναγκών του κράτους, αλλά της διαθεσιμότητας τεράστιων ποσοτήτων δανείσιμου κεφαλαίου.

Γι’ αυτό και η παγκόσμια οικονομία των τοκογλύφων έχει ανάγκη τις ελλειμματικές οικονομίες και τα κράτη.

Γι αυτό και μετέτρεψαν το χρήμα εμπόρευμα, από μέσο συναλλαγής.

Όσο υπάρχουν διεθνείς τράπεζες και επενδυτικά κεφάλαια που βγάζουν τεράστια κέρδη από τον δανεισμό κρατών και οικονομιών, τόσο θα υπάρχουν ελλειμματικές οικονομίες και κράτη που θα προστρέχουν στον δανεισμό. 

Ο δημόσιος δανεισμός από τις διεθνείς αγορές είναι το καταφύγιο των διεφθαρμένων κυβερνήσεων που αναζητούν μέσω των τοκογλύφων να καλύψουν τις μαύρες τρύπες που δημιουργούν με τις πολιτικές τους.

Βασικότερα όμως, αποτελεί ταυτόχρονα τον πιο προσφιλή τρόπο εξαγοράς πολιτικών και κρατών από τις δυνάμεις της αγοράς, με κύριο σκοπό την κερδοσκοπία από τα δημόσια ελλείμματα, τα έργα, τις προμήθειες και τη δημόσια περιουσία.


Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

γιατί χαίρεται ο Γιώργος και χαz(σκ)ογελάει;


Αγγίζοντας τα όρια της αυτό-γελοιοποίησης, τα κυβερνητικά στελέχη μιλούν πάλι  για «εθνικές επιτυχίες», ισχυριζόμενα, κόντρα στην ξεροκέφαλη πραγματικότητα, ότι η «σωτηρία»  της χώρας είναι στο σωστό δρόμο , επιτιθέμενα - με θράσος περισσό -  σε όσους την επικρίνουν,  για την υποθήκευση του μέλλοντος μας , την εκχώρηση αρμοδιοτήτων στους γκαουλάιτερ της Τρόικας , την εκποίηση του εθνικού μας πλούτου, και την απειλή της Εθνικής Ανεξαρτησίας της χώρας.

Με τον πρωτοφανή δανεισμό από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, τα  Μνημόνια και τα Μεσοπρόθεμα μακράς διαρκείας, που συνοδεύονται από πολύ βεβαρημένα μέτρα λιτότητας, η κυβέρνηση χοροπήδαγε γιατί κατόρθωσε  να απομακρύνει -για την ώρα- τον κίνδυνο της χρεοκοπίας της χώρας. (ελεγχόμενη χρεοκοπία).

Όμως αυτή η «επιτυχία» στηρίζεται στο ότι αναγκαστικά δέχθηκε και «νέα δέσμη μέτρων διάσωσης» της ελληνικής οικονομίας, μέχρι το 2020.

Δεν φαντάζονται όμως ( ούτε βέβαια κι ο τελευταίος αισιόδοξος υποστηρικτής τους – αν υπάρχει τέτοιος ) ότι  θα παραμείνουν στο πόστο τους μέχρι το 2020, ώστε να αποδείξουν εμπράκτως το μέγεθος της «επιτυχίας» τους.

Και χοροπηδούν .......
επιχειρηματολογώντας για τον «κυβερνητικό άθλο της απομάκρυνσης (πρόσκαιρης ή οριστικής, αυτό θα το δείξει ο χρόνος) του άμεσου κινδύνου χρεοκοπίας της χώρας».

Όμως στο  βάθος του χρόνου η χώρα θα παίζει με τους οίκους αξιολόγησης το κρυφτούλι της επιλεκτικής ή στιγμιαίας ή παροδικής χρεοκοπίας και θα ανεβοκατεβαίνει τα σκαλοπάτια του C ή S ή όποιου άλλου γράμματος του λατινικού αλφαβήτου επιλεχθεί να συνοδεύει τη σταθερή λέξη default και θα παίζει στοίχημα για το πότε και αν θα ξαναβγεί στις αγορές.

Τα νέα δάνεια φέρνουν και νέα μέτρα, που θα συνοδεύουν την άμεση και πιστή εφαρμογή των ήδη ψηφισμένων μέτρων που όμως κανένα στόχο δεν επιτυγχάνουν .

Κι όπως μας τα λένε οι Σόιμπλε και Τρισέ, θα είναι καλύτερα να χωνέψουμε ότι .....
"είναι προτιμότερο να χάσουμε μέρος της εθνικής κυριαρχίας μας, όσο το δυνατόν γρηγορότερα".

Αναμένονται λοιπόν και νέα μέτρα , μέσω του δεύτερου πακέτου του εφαρμοστικού νόμου, σε συνέχεια του πρώτου εφαρμοστικού νόμου, που ψηφίστηκε τον Ιούνιο για να πάρουμε τον Ιούλιο την 5η δόση από το πρώτο δάνειο των 110 δισ. ευρώ από την τρόικα.

Το αποτέλεσμα δεν έχει αλλάξει.

Η νεοφιλελεύθερη και ανερμάτιστη  πολιτική της κυβέρνησης έχει στείλει τον ιδιωτικό τομέα σε κατάσταση μόνιμης και ίσως μη αναστρέψιμης αιμορραγικής κατάστασης, με μισθούς και συντάξεις κομμένα, με την ανεργία στα ανεμοδαρμένα ύψη και με τους φόρους εκτοξευμένους στο διάστημα, με επιχειρήσεις να κλείνουν η μία μετά την άλλη και τις ανέξοδες υποσχέσεις για «χρηματοδοτήσεις από προγράμματα και τράπεζες» να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, την ίδια στιγμή που αποκαλύπτεται (;) ότι το τραπεζικό σύστημα τροφοδοτείται υπογείως με κρατικό χρήμα.(βλέπε Proton Bank και αναδρομική ρύθμιση Βενιζέλου).

Οι  δαπάνες του κράτους εκτοξεύονται, κανένας οικονομικός στόχος δεν επιτυγχάνεται με την απίθανη αιτιολογία της «λευκής απεργίας» .

Η κυβέρνηση είναι ανήμπορη ή και απρόθυμη να ελέγξει και να περιορίσει το δημόσιο τομέα και τις απύθμενες δαπάνες του, όπως και τη χάσκουσα φοροδιαφυγή στη χώρα, εξαντλώντας και την τελευταία «σταγόνα αίματος» από τους «συνήθεις υπόπτους» μισθωτούς, συνταξιούχους και  μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Υπουργοί μαριονέτες που συναγωνίζονται μεταξύ τους σε αντικοινωνική υστερία.

Βουλευτές, βολεμένοι και πειθαρχημένοι στις αλλοπρόσαλλες εντολές των κυβερνητικών και κομματικών ιερατείων, αδιάφοροι μπροστά στις κατακλυσμιαίες ανατροπές που ακυρώνουν καταχτήσεις δεκαετιών, ένθερμοι υποστηρικτές όλων των νομοθετικών τερατουργημάτων που η κυβέρνηση εισάγει στο κοινοβούλιο με εντολή της Τρόικας.

Η κυβέρνηση ζει μια εικονική πραγματικότητα στα παρασκήνια της ζωής

Οι τοκογλύφοι θέλουν να καρπωθούν όσα μπορούν περισσότερα και να μας πάρουν δημόσια περιουσία μπητ παρά, κι αυτό επιβαλλουν.

Η διεθνής σύμβαση δανεισμού 1,5 χρόνο τώρα μετά την άρπα κόλλα διαδικασία που προσβάλλει τον κοινοβουλευτικό  θεσμό , δεν έχει επικυρωθεί-υπογραφεί.

Είμαστε η μοναδική χώρα στο κόσμο που υποθηκεύει την δημόσια περιουσία της.

Το πρόβλημα παραμένει στο ακέραιο.

Προς τι λοιπόν οι πανηγυρισμοί, όταν η συνεχιζόμενη κρίση στην ευρωζώνη απειλεί να κάνει στάχτη τις κεφαλαιαγορές και την αιματηρή θυσία του ελληνικού λαού;

Proton ( Bank ) Scandal


Η Ελληνική κυβέρνηση  στηρίζει οικονομικά μία τράπεζα, η οποία είναι υπόλογη στη δικαιοσύνη για διαφθορά (υπεξαίρεση € 51.000.000,00)
Ηδη διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθήνας το πόρισμα της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες σχετικά με την υπόθεση της Proton Bank, συμφερόντων Λ. Λαυρεντιάδη.
Στο έγγραφο γίνεται λόγος για τα αδικήματα της υπεξαίρεσης, της απάτης και του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.

Κι όμως ο πληθωρικός υπουργός της  κυβέρνησης βρήκε τρόπο για να σώσει μια τράπεζα που  όπως προκύπτει δεν ακολουθεί τις νόμιμες διαδικασίες στην όλη λειτουργία της. 

Ο  "πολύς" Βενιζέλος, ενέταξε  ρύθμιση … στην ανάγκη
"διατράνωσης της φερεγγυότητας και ευστάθειας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, στο πλαίσιο και της επίθεσης που δέχεται συνολικότερα η ευρωζώνη" .

Την στιγμή που η ΤτΕ ερευνούσε αντικανονικές συναλλαγές και η αρχή για την καταπολέμηση μαύρου χρήματος διαπίστωνε την υπεξαίρεση 51 εκατ. ευρώ η κυβέρνηση ... ενίσχυε (στις 14/7/2011 με 100 εκατ. Ευρώ) .... για λόγους διατήρησης της συστημικής ευστάθειας του εγχώριου χρηματοπιστωτικού τομέα,
παρά …. τις αρνητικές γνωμοδοτήσεις των αρμοδίων στελεχών.

Απέφυγε ο υπουργός των Οικονομικών να απαντήσει, τεχνηέντως, για την τοποθέτηση εκατ. ευρώ από τα διαθέσιμα του Ελληνικού Δημοσίου στην Proton Bank,  με γνωστή τη διαφωνία του διευθυντή της Δ.49 του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, που διαφωνεί επειδή:

η χρηματοδότηση


- υπερβαίνει το ύψος των ορίων τοποθέτησης (50% των ιδίων κεφαλαίων), που έχει θεσπιστεί, κατά 92 εκατ. ευρώ 


- η συγκεκριμένη τράπεζα... ειδοποίησε για αντικειμενική αδυναμία επιστροφής ποσού από τοποθετήσεις ύψους 70 εκατ.

Η σφήνα,  και πέρα από κάθε νομιμότητα,  ρύθμιση δίνει στον υπουργό Οικονομικών την δυνατότητα να τοποθετεί κρατικά διαθέσιμα σε μία τράπεζα «για λόγους σχετικούς με την συστημική ευστάθεια του τραπεζικού συστήματος», ενώ  καλύπτει με την αναδρομική της ισχύ (από το 1997, παρακαλώ) και την τοποθέτηση διαθεσίμων στην Proton Bank

Μα το να προσπαθεί όμως ένας υπουργός να επέμβει  φανερά και χωρίς ντροπή στην αποστολή ενός εισαγγελέα είναι κάτι που  δεν συμβιβάζεται με τις δικαιοδοσίες του , μηδέ και του υπουργού δικαιοσύνης εξαιρουμένου. 

Κι αυτό συνιστά άλλο μέγα θέμα.
Όταν δε,  μιλάμε για μια τράπεζα που δεν πέρασε καθόλου τα stress test , όταν οι   ίδιοι οι μέτοχοί της ζήτησαν αύξηση κεφαλαίου.

Την ίδια στιγμή λοιπόν που ο  εισαγγελικός λειτουργός ήδη -από τις αρχές του έτους- έχει αναλάβει τη διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας σχετικά με εταιρείες, συμφερόντων του Ομίλου Λαυρεντιάδη, κυρίως για φορολογικές και χρηματιστηριακές παραβάσεις και την υπόθεση ερευνά το ΣΔΟΕ,  στην Proton Bank διαπιστώνεται υπεξαίρεση 51εκατ. ευρώ.

Πότε και ποιοi (; ) έκαναν εκ μέρους της ΤτΕ αυτό τον πλημμελή έλεγχο για την αγορά του πλειοψηφικού πακέτου από τον κ. Λαυρεντιάδη;


Ήταν ενήμερη η ηγεσία του ΥΠΟΙΚ και αν και πώς αντέδρασε;


Ερωτήματα βουλευτών στο κοινοβούλιο, που δεν απαντήθηκαν.

Πολλοί κάνουν λόγο για διαδικασία σωρείας παράνομων πράξεων, που ομοιάζει με την πολύκροτη υπόθεση Κοσκωτά.

Αναφέρεται ότι  η ΤτΕ και το ΥΠΟΙΚ ενέκριναν, καθ' υπέρβαση των ορίων του νόμου, καταθέσεις κρατικών διαθεσίμων στην εν λόγω τράπεζα ύψους 135 εκατ. ευρώ, λήξεως 15/7/2011 και 160 εκατ. ευρώ στις 14 Ιουλίου.

Η πιάτσα βοά για ισχυρά προβλήματα ρευστότητας στην εν λόγω τράπεζα με αποτέλεσμα η πρόσθετη τοποθέτηση να αυξάνει τον πιστωτικό κίνδυνο του Ελληνικού Δημοσίου περαιτέρω.

Ο υπουργός, όχι μόνο δεν απαντά επί της ουσίας γι' αυτόν τον πιστωτικό κίνδυνο, αλλά εγκαλεί (!) τον διευθυντή και τον εισηγητή, που διαφωνούν, γιατί έπραξαν βάσει του νόμου, του κανονισμού του Γενικού Λογιστηρίου και του Δημόσιου Συμφέροντος! 
... αλλά και την εφημερίδα Ελευθεροτυπία (!)  που ανέδειξε το θέμα , με προσωπική επίθεση .
... απολαμβάνει όμως την στήριξη στην ανομία από το " λα.ο.σ." (!!!)

Δεν είναι τυχαίο, βεβαίως, που αμέσως μετά η Attica Bank, στην οποία την πλειοψηφία έχουν το Ταμείο των μηχανικών (ΤΣΜΕΔΕ), το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και το Ταμείο Παρακαταθηκών (συμφερόντων Δημοσίου δλδ), εκδήλωσε ενδιαφέρον για συνεργασία (!) με την Proton Bank.

Και δεν είναι τυχαίο που οι μηχανικοί εξέφρασαν ήδη την ανησυχία τους.

Αλλά ακόμη κι αν δεχτεί κάποιος ότι η υπόθεση αυτή επέβαλε 
.... «ειδικό χειρισμό»,

γιατί άραγε αυτός ο χειρισμός εξαπλώθηκε αναδρομικά στο παρελθόν;

Υπάρχουν κι άλλες αδιαφανείς και εκτός ορίων , τοποθετήσεις διαθεσίμων του Ελληνικού Δημοσίου στις τράπεζες και μάλιστα σε "εποχές παχιών αγελάδων;"
 
Η γιγάντωση των τραπεζών και η επιβολή τραπεζοκεντρικής ανάπτυξης στα χρόνια της "ισχυρής εκσυγχρονιστικής"  Ελλάδας, τροφοδοτήθηκε υπογείως με κρατικό χρήμα;

Όχι τίποτα άλλο , αλλά γιατί έτσι  μπορεί και να … "υιοθετήσουμε" (του ετέρου κυβερνητικού πληθωρικού)  τη ρήση … "μαζί τα φάγα(μ)τε".

ΜΚΟ, με φως, νερό, ...ΤΗΛΕΦΩΝΟ


Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ για μια κοινωνική, πλειοψηφική Αριστερά - για ένα Παλλαϊκό κίνημα Ανατροπών και Αλλαγών

Διεργασίες συντελούνται στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς.

Δυνάμεις που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ συγκροτούνται  και επιδιώκουν να συνεργαστούν με την άλλη αριστερά. 

Είναι πιο αναγκαία από ποτε μια τέτοια πολιτική συμπόρευση σε αυτή την τραγική συγκυρία για τη χώρα , με όρους του αύριο και όχι του χθες. 

Επιβάλλεται να  ξεκινήσει μια διεργασία από τα κάτω και όχι με διαπραγματεύσεις κορυφής.

Με στόχο να καλυφθεί το κενό που άφησε η συντηρητική μετατόπιση του ΠΑΣΟΚ.

Για τη διαμόρφωση μιας μεγάλης Λαϊκής, Πατριωτικής, Προοδευτικής και Κοινωνικής συσπείρωσης

Η χώρα μας είναι μικρή. 
Όαση μέσα σε μια έρημο δεν μπορεί να υπάρξει.

Πρέπει να αναζητηθούν τα  ερείσματα και οι  συμμαχίες σε ευρύτερους χώρους.

Στα κινήματα αμφισβήτησης, στα αριστερά, στα προοδευτικά κινήματα, που διαμορφώνονται στον ευρωπαϊκό χώρο. 

Πρέπει να διαμορφωθεί μια νέα ευρωπαϊκή κυβερνητική αριστερά.
Κι αυτό γιατί μια άλλη ακόμη αριστερά που θα περιορίζεται σε οριακά ποσοστά δεν θα αποτελεί κίνδυνο για το σύστημα.

 
'Εχουμε ήδη μπει σε ένα κύκλο που το χρέος για κάθε αριστερό, δημοκράτη πολίτη αυτής της χώρας θα διευρύνεται. 

Κάποια στιγμή ( πιθανά πολύ σύντομα) η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές...
 
Και όλη αυτή η συζήτηση για συναίνεση ήταν προετοιμαστική  για να επιτευχθεί μετά τις εκλογές. 
Πάμε για το πείραμα της Γερμανίας των προηγούμενων ετών με την κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών – Χριστιανοδημοκρατών. 
Συνειδητά επιχείρησαν να διαμορφώσουν αυτό το κλίμα, ώστε να ωριμάζει η ιδέα και να προετοιμάζεται ο λαός για μια τέτοια εκδοχή.

Το ΠΑΣΟΚ έχει υποστεί μετάλλαξη.
Γιατί πραγματικά είναι άλλο πράγμα η μετεξέλιξη και η προσαρμογή στις νέες συνθήκες και άλλο η μετάλλαξη. 

Βέβαια, υπάρχουν ακόμα δυνάμεις (και εντός του) που είναι υγιείς, προοδευτικά προσανατολισμένες, οι οποίες ασφυκτιούν και βρίσκονται σε αμηχανία.

Ο καπιταλισμός είναι σε κρίση και η αριστερά βρίσκεται σε αμηχανία. 

Πρέπει όλοι να ψαχτούμε,
..... και οι ηγεσίες των κομμάτων της κοινοβουλευτικά εκπροσωπούμενης αριστεράς.
 
Εκατοντάδες χιλιάδες από το ΄74 και δώθε, έχουν περάσει από το ΚΚΕ, το ΚΚΕ Εσωτερικού, τον Συνασπισμό, το ΠΑΣΟΚ... 
Αυτός ο κόσμος σήμερα είναι μια πραγματική κοινωνική αριστερά, αλλά δεν βρίσκουν πολιτική έκφραση. 
.... κι αυτό είναι το πρόβλημα. 

Χρειαζόμαστε μια πολιτική πλατφόρμα που θα ενοποιεί, θα εμπνέει όλο αυτόν τον κόσμο.

Η αντίθεση στο νεοφιλελευθερισμό είναι ένα ενοποιητικό στοιχείο, είναι ένα θεμέλιο,  αλλά δεν φτάνει.

Χρειάζεται και θετική, εναλλακτική πρόταση. 

Τα σημερινά κόμματα της αριστεράς ίσως είναι η ώρα  για την μετεξέλιξή τους έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η συμπόρευση και η  συνεργασία.

Να εκφραστεί η πλειοψηφία του δημοκρατικού, προοδευτικού Ελληνικού λαού και να δημιουργηθούν οι όροι αλλαγής πορείας της χώρας από το τέλμα προς την ανάκαμψη και τη δημιουργική ελπιδοφόρα προοπτική .

Πέρα από τα λάθη , τις παραλείψεις, τις ανεπάρκειες, τις καθυστερήσεις ή τους συμβιβασμούς των κοινωνικών εκπροσωπήσεων ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ να εκφραστεί δυναμικά η αντίθεση, η οργή και ο θυμός των νέων ανθρώπων, των ανθρώπων του μόχθου, των λαικών δυνάμεων.


Μέσα από τις στάχτες που αφήνουν πίσω τους η νεοφιλελεύθερη  λαίλαπα και η κυβέρνηση των μνημονίων, πρέπει να αναδυθεί μια νέα κοινωνία, μια δημοκρατική συμμετοχική διεκδικητική και αλληλέγγυα  κοινωνία, μια κοινωνία που θα στηρίζεται στη συλλογική αφύπνιση, στη δημοκρατική εξέγερση, στη δημιουργική φαντασία, στην πολιτική συνειδητοποίηση και στην τόλμη εκείνων που υφίστανται τις συνέπειες της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας.

Για τη διαμόρφωση μιας μεγάλης Λαϊκής, Πατριωτικής, Προοδευτικής και Κοινωνικής συσπείρωσης


Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 3/8/2011 στην Αθήνα, με πρωτοβουλία της Κοινωνικής Αριστεράς, ευρεία σύσκεψη πολιτικών στελεχών προερχόμενων κυρίως από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο.
Στα πλαίσια αυτής της σύσκεψης έγινε εκτεταμένη ανταλλαγή απόψεων για την πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση της Χώρας μας.
Η οικονομική κρίση, η κρίση του πολιτικού συστήματος και οι καταστροφικές κυβερνητικές επιλογές – Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Μνημόνιο, Μεσοπρόθεσμο κλπ – που σηματοδότησαν την απώλεια ενός σημαντικού τμήματος της εθνικής μας κυριαρχίας και...
οδήγησαν το λαό μας σε απόγνωση βρέθηκαν στο επίκεντρο των πολύωρων συζητήσεων.
Όλοι όσοι συμμετείχαν τόνισαν την ανάγκη για επιτάχυνση των διαδικασιών που θα οδηγήσουν στην ανατροπή της Κυβέρνησης και τη ριζική αλλαγή, με τη διαμόρφωση μιας μεγάλης Λαϊκής, Πατριωτικής, Προοδευτικής και Κοινωνικής συσπείρωσης, που θα βγάλει τη Χώρα από τη σημερινή κρίση.

Στη Σύσκεψη πήραν μέρος :

Ασημακόπουλος Βασίλης - Νέος Αγωνιστής
Βασιλικόπουλος Κρίτων
Γαλανός Νίκος - Άρμα Πολιτών
Γκόβας Γιάννης  -Κοινωνική Αριστερά
Δραγώνα Βίβιαν
Κοτσακάς Αντώνης  - Κοινωνική Αριστερά
Κότσιας Σπύρος - Κοινωνική Αριστερά
Μόστρας Θεόδωρος - Νέος Αγωνιστής
Οικονόμου Βασίλης - Βουλευτής  ,Άρμα Πολιτών
Ουρεϊλίδης Ηλίας
Ραυτόπουλος Γιώργος - Κοινωνική Αριστερά
Σπέντζος Νίκος - Δημοκρατική Αναγέννηση
Στεφάνου Γιάννης
Τουμανίδης Παύλος - ΔΗΚΚΙ
Τσουκαλάς Κώστας - Νέος Αγωνιστής
Φραγκιαδάκη Μαρία
Χατζηαντωνίου Γιάννης -  Νέος Αγωνιστής